De term indigo-kinderen is afkomstig van spiritueel therapeute Nancy Ann Tappe die in haar boek Understanding Your Life Through Color voor het eerst melding maakte van kinderen bij wie zij vanuit haar bijzondere ervaring van de werkelijkheid (synesthesie) de levenskleur indigo waarnam. Tappe is van mening dat er pas sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw indigo-kinderen geboren worden. Het meest opmerkelijke aan deze kinderen is dat ze niet meer in de oude structuren passen. Hierbij gaat het overigens om structuren die hun levenskracht al lang hebben verloren. Veel ouders hebben gemerkt dat een of meerdere van hun kinderen onhandelbaar zijn en een sterke eigen wil bezitten. Indigo-kinderen hebben wel degelijk lijnen en structuren nodig, maar die moeten vanuit liefde ontwikkeld worden.

Avebury Stone Avenue, Wiltshire, UK, 8 mei 2008

Op 5 juni 2008 stuurde het medium Judith Moore een boodschap rond die zij over onze beide hersenhelften ontvangen had. Zij schreef: “Inheemse volkeren leven in het ritme van de bewegingen en de stroming van de natuurlijke orde en zijn er minder voor vatbaar om situaties en individuen waar te nemen in een vorm van analyse die kleinere en grotere waarden aan elkaar gelijkstelt. Dit waardesysteem is een structuur van de linkerhersenhelft en beperkt in zichzelf het vermogen van de menselijke geest om de frequenties en velden van waarneming van de rechter- en de linkerhersenhelft in een synergetische toestand te brengen. Inheemse volkeren zijn in staat om een natuurlijk ritme te handhaven dat hen toestaat in harmonie met de linker- en rechterhersenhelft te zijn en zich even op hun gemak te voelen in de niet-fysieke werkelijkheid als in de fysieke.

De alchemie is een oude wetenschap waarin een transformatieproces centraal staat. Het gaat om de wederopstanding uit de dood. Het alchemistische transformatieproces kent minstens drie fasen: de zwartwording, de witwording en de roodwording. Zwartwording treedt op als je door inhouden uit het onbewuste wordt overspoeld. Het licht van je bewuste instelling dooft en je bent overgeleverd aan de elementen. De archetypische inhouden waarmee je geconfronteerd wordt kun je alleen in je leven integreren als ze witgewassen worden. Dan komt er weer licht in de duisternis: het licht van de maan, van zelfreflectie. De laatste stap is die van de roodwording. Die treedt op als je na alle verwarring je eigen passie ontdekt. Passie is de sleutel tot co-creatie. Je kunt alleen vanuit passie je eigen werkelijkheid creëren.

An active fantasy about the unconscious

Dedicated in friendship to Miss Dr. Marie-Louise v. Franz

Translated from the German by Frederik W. Wiegel,

Herbert van Erkelens and Jos van Meurs.

Harvest. Journal for Jungian Studies, Vol. 48 No. 2, 2002.

It was a misty day and I had been seriously troubled for quite some time. There were namely two schools: in the older school they understood only words but not the meaning. In the modern school they understood the mea­ning, but not my words. I could not bring the two schools together.

Hieronder volgt in Nederlandse vertaling een van de oudste alchemistische teksten. Het gaat om een tekst uit de Griekse alchemie. Deze tekst staat nog dicht bij de oud-Egyptische mummificeringsrituelen die wel als de oorspong van de alchemistische symboliek worden gezien. De tekst begint als volgt: 

•  

  De filosoof en hogepriester Komarios onderwijst Cleopatra in de goddelijke en heilige kunst van de filosofische steen.

DE NOBELPRIJS VAN KARL ALEX MÜLLER

De tak van de natuurkunde die het meest met meetkundige figuren is verbonden wordt vaste stof fysica of de natuurkunde van gecondenseerde materie genoemd. Theoretisch fysicus Wolfgang Pauli heeft met zijn visie op paramagnetisme in 1927 een belangrijke bijdrage aan de vaste stof fysica geleverd, maar zich verder niet meer met dit vakgebied bemoeid, hoewel zijn laatste assistent en latere biograaf, Charles P. Enz, uitgerekend op dit gebied werkzaam was. Indirect heeft Pauli later toch een grote invloed op de vaste stof fysica uitgeoefend. Een van zijn studenten aan de ETH Zürich was Karl Alex Müller. Deze werd in 1927 in Bazel geboren en sloot zijn natuurkundestudie aan de ETH in 1952 af. Vier semesters lang had hij de colleges theoretische fysica van Pauli bijgewoond en was hij onder de indruk van diens persoonlijkheid gekomen. Juist in 1952 verscheen de verzamelband Naturerklärung und Psyche met een bijdrage van de dieptepsycholoog Carl Gustav Jung over het zinvolle toeval (synchroniciteit) en een studie van Pauli naar archetypische motieven in het werk van de astronoom Johannes Kepler en de arts en alchemist Robert Fludd.

INNERLIJK BEELD EN UITERLIJKE GEBEURTENIS

Honderd jaar terug op 25 april werd Wolfgang Pauli geboren. Hij werd wereldberoemd als theoretisch fysicus. Maar hij had ook een mystieke kant. In 1952 publiceerde Carl Gustav Jung in samenspraak met Pauli zijn baanbrekende essay over synchroniciteit. Volgens dit principe kunnen innerlijke beelden zinvol samenvallen met uiterlijke gebeurtenissen. Wat gaat er schuil achter dit zinvolle toeval? De schriftelijke nalatenschap van Pauli geeft het antwoord.

**

Psychologie en alchemie

Omdat er vier elementen en vier naturen zijn, waren er oorspronkelijk ook vier kleurfasen. Maar Jung merkt in Psychologie und Alchemie op: ‘In de vijftiende en zestiende eeuw worden de kleuren tot drie teruggebracht, waarbij het geelworden, ook ‘critinitas’ genaamd, geleidelijk komt te vervallen, of nog zelden genoemd wordt… Terwijl de oorspronkelijke tetramerie een nauwkeurige afspiegeling van de quaterniteit der elementen was, wordt thans vaak opgemerkt dat er vier elementen (aarde, water, lucht, vuur) en vier eigenschappen (warm – koud – vochtig – droog) zijn, maar daarentegen slechts drie kleuren: zwart, wit en rood. Aangezien het proces nooit tot het gewenste doel heeft geleid, en ook in zijn afzonderlijke fases nooit volgens de regels werd uitgevoerd, kan de verandering van de indeling van de fases ook niet door uiterlijke redenen verklaard worden. Het heeft meer te maken met de symbolische betekenis van de quaterniteit, dus met innerlijke, psychische redenen.’ (Verlossing in de alchemie, pp. 9-11)

Na de Egyptisch-Griekse alchemie krijg je de Arabische alchemie die het huwelijk van de zon en de maan aan de alchemistische symboliek toevoegt. De grootste en meest invloedrijke onder de Arabische alchemisten was Jabir ibn Hayan (Latijn: Geber). Deze werkte de vier naturentheorie (het droge, het warme, het vochtige, het koude) van Aristoteles verder uit. Hij stelde dat droogte en warmte het mannelijke zwavel der wijzen en dat vochtigheid en koude het vrouwelijke kwik der wijzen voortbrengen. (Seyyed Hossein Nasr, Islamic Science, pp. ¹⁹⁴⁄₉₅) De zeven metalen zijn volgens hem het resultaat van het huwelijk van zwavel en kwik in verschillende proporties en onder verschillende astrologische invloeden. Alle metalen zijn wat hun grondstoffen betreft aan elkaar gelijk. Zij groeien in de aarde naar vervolmaking, van lood via zilver naar goud.