Een nieuwe cyclus van Creatie

In november 2023 heb ik op deze website een artikel geplaatst over de betekenis van kwantumbewustzijn. Ik had het ‘De mensheid op een tweesprong’ genoemd. Ik had een droom gehad over de Christus-energie. Daarover had ik geschreven: ‘Alles wat ertoe doet is het toelaten van de Christus-energie. En de vrouwelijke Christus-energie is die van mededogen en vrede. Daarvoor dienen we nu ook collectief te kiezen. Doen we dat niet, dan zorgt de natuurkunde er wel voor dat we elkaar met steeds geavanceerder wapens naar het leven zullen staan. Dat zou pas echt schokkend zijn. We zouden een zinloos leven leiden ingesponnen in een web van illusies zonder enig besef dat we in wezen liefde, vreugde en vrede zijn.’

Daarna ben ik toch teruggekeerd naar de Jungiaanse psychologie en heb ik bestudeerd waarom Carl Gustav Jung de god van de bijbel in Antwoord op Job heeft geïdentificeerd met de gnostische schepper van de wereld. Deze had hij tijdens zijn dialoog met het onbewuste uit de jaren 1913 tot en met 1916 Abraxas genoemd in wie God en de duivel één zouden zijn. Ik kon nagaan dat die keuze van Jung te maken had met de teloorgang van het christelijk geloof. Mensen die dit geloof verloren hadden waren op zoek naar een nieuwe oriëntatie en dienden zich te realiseren dat de wereld niet door een welwillende schepper was geschapen.

De Maan van 23 mei werd Flower Moon  genoemd.

Dit was best een ingewikkeld verhaal en op 21 mei besloot ik met dit soort onderzoek te stoppen, omdat ik onverwacht door Bergman Clinics werd gebeld voor twee staaroperaties. De eerste vond plaats op 23 mei rond Volle Maan. Vanwege die constellatie aan de hemel kreeg Judith Moore op die dag een boodschap van de Wijsheid van Universele Eenheid door, toen zij telefonisch contact had met haar vriendin Agnes van de Beek. Daarin kon ik mij na de staaroperatie aan mijn rechteroog verdiepen, omdat ik met mijn linkeroog nog dichtbij kon zien. De Wijsheid van Universele Wijsheid bleek de almachtige kracht van Creatie te zijn die als bron van eenheid voortvloeide uit de manifestatie van de negende schepping. Ieder individu dat zijn eigen dualiteit had opgelost, zou het pad van licht ontdekken en de kracht van goddelijke relaties beseffen:

‘Dit is een pure toestand van bewustzijn waardoor het individu Eenheid weerspiegelt in het collectieve hologram. Dat is een instrument om een ​​architecturale structuur te creëren voor een nieuwe realiteit gebaseerd op Eenheid en niet op afscheiding van de Bron van Al Wat Is. De macht van goddelijkheid is verhelderend, stralend, en werkelijk alziend en alwetend. En het getuige zijn van de goddelijkheid van het bestaan ​​versterkt de collectieve kracht van bewustzijn die geen ideologie, geen concept of religieuze orde is, maar de waarheid. Je ziel herinnert zich de ervaring van vrede en het kennen van de wijsheid van een goddelijke relatie… Diep in je ziel draag je de herinnering aan de vereniging met de gezegende schepping die het bestaan ​​heiligt. Er is werkelijk een stroom van universele levenskrachtenergie door de kosmos, het universum, de zonne-, maan- en planetaire systemen, waardoor de kracht van het goddelijke wordt verjongd en het geloof wordt hersteld. En daarmee wordt een bestaan in stand gehouden ​​dat evenwichtig en harmonieus is, niet los van God, maar een onderdeel van de schepping.’

Twee weken later was mijn linkeroog even voor Nieuwe Maan op 6 juni aan de beurt. Twee dagen daarna bleek Aluna Joy Yaxk’in, auteur van Maya Astrologie, te hebben vernomen wat die Nieuwe Maan voor ons persoonlijk had betekend. Zij had vanuit de Bron het bericht doorgekregen dat wijzelf, de Aarde, het zonnestelsel en ook het hiernamaals dualiteit achter ons hadden gelaten. Onze geest was om die reden klaar om te vliegen, maar ons lichaam was nog niet ingesteld op onbekende uitgestrektheid. Wij moesten dit lichaam opnieuw trainen, zodat het kon accepteren dat wij niet langer door beperking, pijn en trauma geregeerd werden, maar een vlucht naar grenzeloosheid konden nemen. Ook voor de oude wereld om ons heen die nog in de vroegere regels geloofde was het schrikken omdat het niet meer mogelijk was om controle, macht en rijkdom vast te houden of beperkingen op te leggen aan alles wat leefde: ‘Het hele bestaan ​​gaat de volgende ervaring tegemoet, dus net als jouw lichaam zal de wereld de strijd verliezen om te redden wat zij ooit was. Je beweegt je nu naar wat IS.’ De boodschap eindigde daarop als volgt:

‘Jij, die dit nu leest, hebt een ander pad gekozen, een pad van vrijheid, eenheid, integriteit, harmonie, wijsheid, schoonheid, waarheid, licht en eenheid. Je zult niet verdwalen in dat wat wegvalt, maar je zult getuige zijn van het vallen van wat ooit was. En net zoals je in voorgaande cycli hebt gedaan, zul je weer aankomen. Je bent er bijna.’ (Can You Feel It?)

Wat zou ik nog meer wensen? De zesde juni was cruciaal, voor mij persoonlijk en voor de wereld als geheel. Ik kon al snel met mijn linkeroog scherper in de verte kijken dan met mijn rechteroog. De tijden waren voorbij dat ik tijdens winterse dagen door donkere straten doolde of uitkijktorens beklom zonder volop van het uitzicht te kunnen genieten. Maar belangrijker was het dat we bijna aan waren gekomen in een nieuwe cyclus van Creatie. We zouden daardoor wel getuige zijn van de ondergang van de oude cyclus en dat maakte dat het geen zin had je te oriënteren naar wat in de wereld gaande was. Ik moest nog tot 5 juli wachten totdat de laatste controle bij Bergman Clinics uitwees dat het zicht in mijn ogen aan beide kanten weer 100% was. Het was bijna niet te geloven. Op 6 juli was het opnieuw Nieuwe Maan en joeg de eerste zomerstorm over Nederland.

Ik had het zicht in mijn ogen terug, maar mijn oriëntatie verloren. Abraxas interesseerde mij niet meer en ik hoefde ook niet te wachten op de nieuwe cyclus van Creatie, omdat die er al was. Vervolgens raakte ik meer betrokken bij wat er in mijn eigen familie speelde en had ik niets zinnigs meer te zeggen over wat er in de wereld als geheel speelde. De oorlogen gingen gewoon door, omdat machthebbers en wereldleiders nog steeds in de middelen uit de oude cyclus van Creatie geloofden. Ze hadden niet door dat zij er niets mee zouden bereiken buiten hun eigen positie om. Gelukkig kon Joe Biden ervan overtuigd worden niet langer met Donald Trump te gaan strijden om het volgende presidentschap. Dat scheelde alvast één obstakel.

Op 1 augustus keek ik naar een herhaling van het programma ‘Boeddha in de polder’ van Joris Linssen en werd ik ineens geconfronteerd met een zangeres die wereldwijd workshops geeft rond stembevrijding. Ze heette Neda Boin, kwam uit Rotterdam en had een spiritueel werk stukgelezen dat A Course In Miracles heette en ooit door een Stem aan Helen Schucman in samenwerking met haar collega William Thetford was gedicteerd. Beiden waren professor in de klinische psychologie aan de medische faculteit van de Columbia Universiteit in New York City. Toen ik op internet naar nadere informatie over Neda Boin op zoek ging, kwam ik er tot mijn verbazing achter dat zij rond teksten uit A Course In Miracles composities had geschreven en ook uitgevoerd. Dat had haar geholpen een weg af te leggen van duisternis naar licht. Meteen werd ik herinnerd aan die periode in mijn leven dat ik hetzelfde had gedaan en met een klein beetje kennis van toonladders en akkoorden composities had geschreven die eveneens door A Course In Miracles waren geïnspireerd. Dat was in een tijd dat ik vanwege mijn werk als freelance journalist voor HN-Magazine geen financiële zorgen kende. Ik besloot op YouTube te luisteren naar wat Neda Boin had te vertellen in het lied ‘The Light Has Come’ dat op de lessen 75 en 88 van het ‘Workbook for Students’ van A Course In Miracles is gebaseerd. In die twee lessen komen in vertaling de volgende regels voor:

‘Het licht is gekomen. Jij bent genezen en jij kunt genezen. Het licht is gekomen. Jij bent verlost en je kunt verlossen. Jij bent in vrede en je brengt vrede mee waar je ook gaat… Het licht is gekomen. Ik heb de wereld vergeven… Door verlossing in plaats van een aanval te kiezen, kies ik er louter voor te herkennen wat er al is. Verlossing is een besluit dat al genomen is. Aanval en grieven zijn geen opties. Dat is de reden waarom ik altijd kies tussen waarheid en illusie, tussen wat er is en wat er niet is. Het licht is gekomen. Ik kan alleen het licht kiezen, want het heeft geen alternatief. Het heeft de duisternis vervangen, en de duisternis is verdwenen.’ (Foundation for Inner Peace, Een cursus in wonderen, pp. 132, 153)

Vroeger hield ik mij ermee bezig hoe de wereld in elkaar stak. Maar om vrij te zijn dien je de wereld te vergeven. Blijkbaar is dat bij Neda Boin gelukt, want ze ziet er stralend uit. Toch duurde het nog tot 12 september voordat ik besloot een ‘full concert’ van haar te volgen. Het gekke was dat ik daarop ’s nachts begon te dromen over activiteiten die mij door de jaren heen bezig hadden gehouden. In de nacht naar 13 september droomde ik over een natuurkunde waarin iemand een belangrijke prijs had gewonnen met een stuk fysica waarin de imaginaire eenheid voorkwam. Die imaginaire eenheid is nodig om de kwantumfysica te formuleren en speelde in de dromen van theoretisch fysicus Wolfgang Pauli een belangrijke rol.

13 september is de geboortedag van mijn moeder en om die reden een beladen dag. Ik ging mij niet in de kwantumfysica storten, maar verdiepte mij in de wijze waarop Een cursus in wonderen psychotherapeut Gerald G. Jampolsky geholpen had van zijn alcoholverslaving af te komen. Ook had deze cursus zijn negatieve levenshouding weten om te zetten in het geheim van overgave. De nacht daarop droomde ik: ‘Als journalist woon ik een symposium bij over religie. Er zijn voornamelijk joodse deelnemers. Ik heb contact met Job Cohen, de voormalig burgemeester van Amsterdam. Ik probeer hem de betekenis van de kruisiging uit te leggen. Job is later ook bij ons thuis aanwezig.’ Ik wist dat Cohen een sterk tegenstander was van de koers die de regering in Israël onder premier Netanyahu voer. Maar om hem dan in een droom lastig te vallen met de kruisiging van Christus was wel een heel onverwachte stap. Toch was ik bezig een antwoord op Job te formuleren.

Momo kijkt bij ons naar binnen.

Dankzij dergelijke dromen kom ik met onderbrekingen de nacht door. Als ik een slaappil neem, droom ik nauwelijks en word ik minder uitgerust wakker. Dus ik ben blij dat het mij helpt wanneer ik voor het slapen gaan naar Neda Boin luister. Ook ben ik een bepaalde klank gaan oefenen die Hung Song heet en door Githa Ben-David is geïntroduceerd om de pijnappelklier te genezen. Of deze klanktherapie helpt kan ik nu nog niet zeggen. Maar ik weet wel dat stimulering van deze klier belangrijk is. Voor mij is de pijnappelklier verbonden met de twaalfde sefira van de kabbalistische Levensboom die in de traditionele Kabbala ontbreekt. Op de ochtend van mijn zeventigste verjaardag werd ik wakker met de volgende droom:

‘Ik zit te mediteren samen met een vrouw zoals Adrie de Lange van praktijk Spirit of Touch in Heiloo. Het is stil. Maar we verwachten wel een belangrijk moment. Ineens begint mijn iPhone geluid te maken en ik hoor een stem. Het is te belangrijk om die stem weg te drukken. Ik sta op en ga de deur door de gang op. Ik luister naar de stem die in een vreemde taal spreekt die ik niet versta. Maar ik weet nu dat het moment daar is. Vermoedelijk gaat het om de activering van de twaalfde sefira. Ik keer terug de meditatieruimte in. De vreemde stem praat nog door en ik merk tegen de vrouw op dat het zover is.’

Toen was het 6 november 2023. De oorlog tussen Hamas en Israël was een maand oud en ik realiseerde mij dat ik een of andere actie moest ondernemen. Een maand later heb ik Heal the Pineal van Githa Ben-David besteld. Zij bleek geïnspireerd te zijn door Mangala Tiwari uit India die haar had geleerd één enkele noot te zingen die zij later ‘The Note from Heaven’ zou noemen. Voor mij werkt dat niet om één noot te gaan zingen of om de 365 lessen van het Workbook van A Course In Miracles door te ploegen. Ik luister liever naar de vrouwelijke stem van iemand die dankzij die 365 lessen tot verlichting is gekomen. En dat kan ik nu combineren met de klank Hung die vermoedelijk wat sterker op mij inwerkt dan het onder meer door Jonathan Goldman ontdekte ‘humming effect’ (neuriën) dat eveneens op de pijnappelklier inwerkt.

Wat mij aan de ng-klank van Hung bevalt is de overeenkomst met het spinnen van katten. Vaak komt Momo, de kat van een overbuurvrouw, naar ons huis toegelopen. Dan ga ik hem strelen en begint hij uitgebreid te spinnen wat volgens bepaalde onderzoekingen een genezende werking zou hebben op hemzelf, maar ook op mij. En daar gaat het mij nu om. Eigenlijk had ik mij altijd met numerologie beziggehouden, maar ik had het meeste effect op mijzelf waargenomen als ik bijvoorbeeld ‘Maria’ zong uit het gelijknamige lied uit de West Side Story. Die ervaring had ik ook bij bepaalde regels uit mijn eigen composities zoals bij ‘The Forgotten Song’ waarvan de titel ontleend is aan hoofdstuk 21 van A Course In Miracles.

In ‘We Are Ready’ zong ik Moeder Maria toe in een zes-achtste maat waarop je een Franse Bourrée kon dansen. Voor de tekst had ik The Secret of the Beloved Disciple van James Twyman benut, omdat A Course In Miracles vanwege het mannelijke godsbeeld een taal bevatte waarin ik mij maar ten dele kon uiten. Twyman was zelf ooit leraar op het gebied van deze cursus geweest. Dat is ook in zijn boeken te merken, maar door zijn hart naar Moeder Maria te openen heeft hij een ferme stap voorbij het taalgebruik van A Course In Miracles gezet. Ik was daardoor geraakt en ik had misschien nog wel verdere stappen op het pad van een vredestroubadour willen zetten, maar het faillissement van HN-Magazine dwong mij naar mijn basis in de wiskunde terug te keren.

Uit een droom begreep ik toen dat ik op zoek moest gaan naar een ontbrekende schakel en die heb ik na enige moeite gevonden bij het getal elf en het daaraan gekoppelde kwantumveld van mededogen. Maar waarom zou ik niet iets nieuws gaan onderzoeken? Het is geen grote stap van getallen naar klanken. De werking van klanken is gebaseerd op verhoudingen van getallen. Zo is de duivel in de muziek (drie hele toonafstanden) gebaseerd op een verhouding die in de evenredige stemming wordt weergegeven door de wortel uit twee. Als je die klank hoort, hoef je niet aan de wortel uit twee te denken. Je kunt luisteren naar wat die sprong naar de helft van een octaaf in het geheel van een muziekstuk doet. Daartoe kun je ook het toetsenbord van een Yamaha gebruiken, maar dat werkt alleen als je de klanken daarvan weet te bezielen met je stem. Momenteel luister ik af en toe naar Neda Boin en ik trek per dag tien minuten uit voor stimulering van de pijnappelklier. Vaak krijg ik in de nacht daarop een bijzondere droom die als een boodschap van de oergrond helemaal alleen voor mijzelf is bedoeld. En zo hoop ik in een wereld die ik moet vergeven toch geaard te blijven.

Herbert van Erkelens