Kryon over het grotere geheel

Om beter te begrijpen waarom kwantumbewustzijn het ontbrekende stuk fysica is dienen we ons te verdiepen in een boodschap van de kosmische intelligentie Kryon. De uitleg die Kryon via het medium Lee Carroll in 2013 over het grotere geheel gaf volgde op een workshop in ‘toning’ die in Moskou gegeven werd door Dr. Todd Ovokaitys. De tonen die door Dr. Todd ontwikkeld waren werden gezongen door het Compassion Choir en had de bedoeling in te werken op bepaalde tijdcapsules die door de Pleiadiërs (wezens uit de sterrenhoop de Pleiaden) ooit op onze planeet zijn aangebracht. Er zijn twee soorten tijdcapsules die knooppunten (nodes) en nulpunten (nulls) worden genoemd. Daarover heeft Carroll uitgelegd:

‘Knooppunten en nullen vertegenwoordigen verschillende attributen van energieën op de planeet. Er zijn talloze knooppunten en nullen over de hele planeet. De “Pleiadiërs” zijn onze spirituele ouders die deze planeet hebben bezaaid met goddelijk DNA. Dit is het scheppingsverhaal van veel van de inheemsen van de planeet, en vertegenwoordigt ook de leringen van KRYON. Het is ook verantwoordelijk voor ons “gefuseerde DNA”-probleem, waardoor we in plaats van het normale vierentwintig paar chromosomen die andere dieren hebben er drieëntwintig kregen. Dit aantal “schreeuwt” tegen biologen dat “we hier niet vandaan komen”. Op hetzelfde moment dat de Pleiadiërs de mensheid bezaaiden, plaatsten ze ook “tijdcapsules” in ons DNA, GAIA en de walvisachtigen (walvissen en dolfijnen). Kryon heeft onthuld dat er onder de vele tijdcapsules op GAIA 12 belangrijke zijn. Deze twaalf tijdcapsules worden vertegenwoordigd door vierentwintig geografische locaties. De reden is dat elke tijdcapsule bestaat uit een gepolariseerd paar van een knooppunt en een nul.’

De bedoeling van de workshop onder leiding van Dr. Todd was om deze belangrijke tijdcapsules toe te zingen: ‘Kryon heeft gezegd dat als het Compassion Choir specifieke aan elkaar gepaarde tonen zingt voor de tijdcapsules, de tijdcapsules langs kwantumfysische weg worden gestimuleerd. Er is geen opening of sluiting zoals die op een lineaire manier wordt voorgesteld. Bijvoorbeeld, in het geval van Maui in 2012 stimuleerden jullie het Lemurische (knooppunt) en de polariteitspartner ervan. De TWEE van hen gaven een signaal af. Als jullie zouden terugkeren naar Maui en jullie zouden het opnieuw doen, zou het net zo diepgaand zijn met nieuwe attributen van tijdcapsules die worden vrijgegeven. De capsules zijn dus afgestemd om in te spelen op het bewustzijn van de dag… Tot slot volgt hier een uittreksel uit een channeling gegeven in Moskou, Rusland – 26 mei 2013 naar aanleiding van de toning workshop van Dr. Todd.’

Van het Kryon-kanaal in Moskou, Rusland – 26 mei 2013
Naar aanleiding van de toning-workshop van Dr. Todd Ovokaitys:

“HET ONTBREKENDE STUK”

Gegroet, lieve mensen, ik ben Kryon van Magnetic Service. Er valt zoveel te bespreken en zoveel te proberen uit te leggen. Elke keer dat we tegenover degenen zitten die naar een bijeenkomst als deze komen, kunnen we in openheid een klein deel van het grotere geheel vrijgeven. Maar laten we vandaag een beetje anders over het hele plaatje spreken.

Er is iets gebeurd in de evolutie van de tonen. We beginnen te bespreken waar ze eigenlijk voor dienen. De eerste set werd onthuld en ook uitgevoerd op de plaats die voorheen Lemurië heette [d.w.z. Maui]. De reden waarom het daar werd gedaan, is toen eigenlijk een beetje verhuld en is nu onthuld. Blijf mij dus volgen, want mijn partner [Lee Carroll] gaat proberen een aantal dingen uit te leggen die erg complex zijn.

De plaats waar het koor op Hawaï optrad, is een van twee polariteiten en vertegenwoordigt feitelijk twee plaatsen op de planeet. We hebben aan Dr. Todd Ovokaitys onthuld dat er een aantal van wat we Pleiadische ‘tijdcapsules’ kunnen noemen op de planeet zijn. Ze vertegenwoordigen vierentwintig plaatsen, maar voor de eenvoud zullen we zeggen dat twaalf ervan op de ene manier geladen zijn en dat twaalf ervan op een andere manier geladen zijn. Dus eigenlijk hebben ze allemaal een polariteit die twaalf complete paren van tijdcapsules creëert. Als je er één aanraakt, wordt de ander beïnvloed. Deze diepgaande tijdcapsules hebben op deze energie [van 2012] op de planeet gewacht.

Eind 2012 was het moment waarop de sleutel in het slot werd gestoken, waardoor de toegang voor hen allemaal openging. Dus een deel van de toonsets die daar [Maui] werden gezongen, creëerde een manier om potentiële toegang tot al deze [nieuwe] dingen op de planeet te openen. Dat is tamelijk eenvoudig voor jullie om te begrijpen, maar nu wordt het moeilijker. Hoe vaak we dit ook proberen uit te leggen, er zijn er velen die het niet begrijpen. Dus ik stap even uit de natuurkunde en stap in de metafoor die de meesten van jullie zullen begrijpen.

Ik zou jullie graag willen vertellen over iets waar jullie heel bekend mee zijn, om jullie een scenario te geven dat voor jullie logisch is. Ik hoop dat jullie deze plek niet in verwarring zult verlaten, maar met een “A-Ha! Nu snap ik het!” ervaring.

Een van de grootse uitvindingen die jullie nu hebben is wat jullie High Definition televisie noemen. Het vertegenwoordigt die enorme schermen met enkele van de mooiste beelden die iemand ooit op tv heeft gezien. Wat een uitvinding! Je kunt stukken en delen van de grootsheid van de aarde zien, recht op het scherm voor je. Het is vaak adembenemend, hoe echt het is. Als je de basiswetenschap niet eens kent, kennen velen van jullie het geheim van hoe televisie werkt. Het is makkelijk. Jullie wetenschap heeft lang geleden ontdekt dat al die prachtige kleuren die je ziet, aan jullie kunnen worden gepresenteerd in een ‘additief kleurensysteem.’ Het is gebaseerd op iets dat trichromatisch menselijk zicht wordt genoemd. Heel eenvoudig betekent het dat de mooiste foto’s op aarde allemaal kunnen worden gepresenteerd door combinaties van slechts drie kleuren te gebruiken! Ze zijn rood, groen en blauw. Het is alles wat je nodig hebt. Wanneer ze correct worden gecombineerd, creëren deze kleuren bijna elke mogelijke kleur die mensen kunnen zien. Drie kleuren.

Als je naar een televisie kijkt, ben je je niet bewust van de drie kleuren. In plaats daarvan ben je je bewust van de miljoenen kleuren die jouw ogen raken, samengesteld uit slechts drie basiskleuren. Dit is het geheim van kleurentelevisie. Het vereenvoudigt de verzending van miljoenen kleuren.

Dus wanneer de uitzending plaatsvindt, stuurt het systeem “informatie” naar de tv over hoe de drie kleuren die het tv-apparaat creëert, moeten worden gecombineerd. Het geeft je dan iets dat je herkent: het volledige kleurenspectrum van het zicht en het ‘grote geheel’.

Laten we deze kennis nu eens toepassen op wat er gaande is op een gebied waar jullie werkelijk niet bekend mee zijn. Ik kan deze metafoor van de tv op verschillende manieren toepassen: Laten we het eerst over de natuurkunde hebben. Jullie zijn in 3D. Dus laten we doen alsof jullie een ‘kwantum’ tv-ontvanger zijn, als mens op aarde. Laten we zeggen dat jullie 3D-realiteit alleen overeenkomt met alle rode kleurpixels (miljoenen informatiepunten op jullie tv-scherm). Laten we zeggen dat als ik met jullie kom praten, ik alleen tegen de rode pixels van een veel groter systeem zou praten. In 3D krijg je slechts een “gedeeltelijke” download van wat er werkelijk gebeurt.

Laten we jullie nu verder vertellen dat de rode pixels geen idee hebben van de blauwe of de groene. In deze metafoor zou je kunnen geloven dat ze bestaan, maar je hebt nog nooit het grote geheel gezien: het enige wat je begrijpt is rood. Jouw realiteit is zo. Zolang je in 3D-overleving blijft, is er voor jou geen kwantum- of multidimensionale energie zichtbaar. Eigenlijk loop je rond met alle beschikbare pixelkleuren, maar rood is alles wat je in 3D krijgt.

Laten we zeggen dat ik nu naar een congres van natuurkundigen ga. Hier zullen [de mensen met] de slimste hersenen ter wereld zijn, en ik begin te praten over rode en blauwe pixels. Ik trek hun aandacht! Ze hebben een veel beter idee dat de blauwe bestaan… Maar zonder ze ooit samen [met de rode] te hebben gezien hebben zelfs zij geen HD-beeld, en de groene zijn nog niet eens bij hen opgekomen. Er kan geen beeld worden verzonden, omdat er geen echte manier is om alle drie de kleuren te combineren. Er is dus geen mooi plaatje om naar te kijken, en het enige dat mensen kennen zijn de stukken ‘zonder een verwijzing naar het grote geheel’.

Er is niemand op de planeet die werkelijk alle drie de kleuren van de natuurkunde heeft (volgens de metafoor). O, jullie zijn dichtbij! Maar dat betekent dat er eigenlijk niemand op de planeet is die het grote geheel kan zien dat voortdurend naar jullie wordt uitgezonden. Jullie hebben maar twee van de drie kleuren die nodig zijn om te zien wat er werkelijk gebeurt. Zonder de informatie over hoe je de kleuren moet combineren, en zonder de uiteindelijke kleur, is het slechts een “chaos van pixels”… stukjes die vaak nergens op slaan.

Laten we dus hetzelfde principe toepassen op de tonen die in deze workshop worden gezongen en geleerd. Er zijn twaalf tijdcapsules die op de planeet zijn geplaatst. Als je aandacht hebt besteed aan de ‘fysica van Kryon’, weet je dat alles in de natuurkunde in paren komt. Zelfs de 3D-wetten van de natuurkunde zijn nu in paren verschenen. Dus het idee dat zelfs kwantumwetten ook gepolariseerd zijn, zou voor jou niet moeilijk moeten zijn. Je moet dus weten dat de twaalf tijdcapsules van de planeet ook in paren komen – driedimensionale paren weergegeven als locaties op de planeet.

De tonen: De ene toon, tegen (met) de andere gezongen, vertegenwoordigt ook polariteit. Nu weet je waarom er twee zijn. Want ze ‘praten’ met de polariteit van de tijdcapsules die ze zingen om te activeren. Dit is veel complexer en daarom gaan we er nu niet op in. Maar weet dat de tonen ook gepolariseerd zijn, en wanneer ze samen gezongen worden, creëren ze een derde energie. Onthoud dat voor nu.

De tijdcapsules vertegenwoordigen plaatsen op de planeet waar energetisch iets gebeurt, maar toch kijk je maar naar twee… knooppunten en nulpunten. Laten we deze paren dus de rode en blauwe tijdcapsules van de planeet noemen. Laten we dus zeggen (vanwege de tv-metafoor) dat je een rode tint en een blauwe tint hebt. Je zingt ze samen. Waar is de derde kleur? In de tijdcapsules zijn er slechts twee delen: het positieve en het negatieve (het knooppunt en de nul). Er bestaat geen triade in de natuurkunde die je ziet, en zoals beschreven is alles in paren. Dus wat is hier aan de hand?

Welnu, lieve mensen, dat is niet de manier waarop de echte ‘universele natuurkunde’ werkt. Dit is wat ik jullie vandaag wil vertellen. De derde kleur in deze metafoor is ‘meedogend kwantumbewustzijn’. Het is een derde energie die een katalysator is voor de andere twee om de groene pixel te creëren en je het hele plaatje te geven! Je zou zelfs kunnen zeggen dat het de ‘informatie’ is die nodig is om alles samen te voegen. Maar totdat het in de andere twee wordt gemengd, zal het grote geheel nooit zichtbaar worden. Bovendien is de ironie deze: zelfs als het [de mix van de drie] gemaakt is, als je daar gewoon als een rode en een blauwe pixel zit, zul je de afbeelding nooit zien. Maar anderen kunnen dat wel!

GAIA kan dat; de Pleiadiërs kunnen dat; en elke beschaving in de Melkweg die kwantumzicht heeft, kan dat ook! Ze zien jullie uitzending [met de drie kleuren]. Dat is ironie, nietwaar? Dat jullie de afbeelding kunnen genereren, maar deze niet kunnen zien? Nog niet maar [dat verandert] spoedig. Ondertussen kunnen jullie nog steeds foto’s sturen naar degenen die ze wel kunnen zien.

[Opmerking: de Pleiadiërs hebben kwantumzicht omdat zij de kwantumlens hebben uitgevonden die wij ontberen. De kwantumlens is een natuurkundige uitvinding die het ons mogelijk zou maken het hele plaatsje te zien.]

Nu weten jullie dus iets meer over wat er gebeurt als je de ene toon tegenover de andere zingt. Het creëert, door meedogend bewustzijn, een derde energie, de grote groene pixel. Je hebt dus de rode pixel die een toon in drie dimensies vertegenwoordigt, en de blauwe pixel die een andere toon vertegenwoordigt. Maar wanneer mensen ze samen zingen, genereert het goddelijke bewustzijn van de bedoeling van de gebeurtenis de ontbrekende groene pixel en de instructies voor de afbeelding.

Als jullie dat doen, spreken jullie het paar tijdcapsules aan die op de planeet van energie worden voorzien. Maar luistert: wanneer de twee gepolariseerde tijdcapsules worden geactiveerd, creëren ze ook een derde energie – de ontbrekende metaforische groene pixel, en zenden ze een beeld uit met miljoenen en miljoenen energieën en kleuren. Soms wordt het beeld naar de aarde gestuurd, waardoor de aarde wordt gewaarschuwd voor iets dat jullie doen en dat voorheen nooit kon worden uitgezonden, totdat je op 21 december [2012] de sleutel in het slot omdraaide. Soms creëren de tonen een ander beeld dat naar de Melkweg wordt gestuurd om degenen die het hele beeld zien, te laten weten wat jullie doen. Dus wat is het “ontbrekende stuk”?

Aankondiging van een voordracht over kwantumbewustzijn op YouTube.

Luistert, lieve mensen, de natuurkunde is niet volledig zonder het goddelijk bewustzijn van DNA dat de “zaadkern” heeft. Natuurkunde op zichzelf is enkel in paren. Maar natuurkunde gecombineerd met de heiligheid van mededogen maakt de triade compleet… en de drie tezamen nemen een hoge vlucht naar communicatie met het hele melkwegstelsel.

Dit is waar ik de mens wil eren: jullie zitten in een kamer als deze [een werkplaats in Moskou] en jullie bestuderen rood en blauw, toon voor toon. Toch vertrouwen jullie alleen maar op een groter scenario. Laat me jullie een voorbeeld geven van hoe dat is: stel dat je een van de meest complexe automotoren ter wereld had. Laten we zeggen dat het een kwantum-raceauto was met tienduizenden onderdelen, en jij bestudeert hier één moer of één bout in dat onderdeel. Stel dat de plannen voor de motor jou niet bekend zijn, maar dat je het onderdeel toch in elkaar zet. Hoe kun je het hele ding zien?

In plaats daarvan vertrouw je erop dat de motor werkt. Je leert hoe je het ene onderdeel kunt maken, het kunt matchen met het andere en het kunt plaatsen waar het hoort. Je hebt de raceauto nog niet eens gezien! Dan… als de raceauto klaar is, weet je niet eens waar hij je naartoe brengt!

Daarom eren wij jullie vandaag, omdat jullie op een bepaald niveau voelen wat jullie doen. Op een bepaald niveau besturen jullie allemaal de raceauto. Jullie bestuderen de tonen om een ​​derde energie te creëren, en juist deze interesse in de tonen begint ook tijdcapsules in jullie eigen lichaam te openen, met hetzelfde grote plaatje! Jullie weten ook niet waarnaartoe dat jullie brengt.

Dat is de definitie van geloof en vertrouwen, en – een oude ziel. Gezegend zijn de mensen die zich een groot beeld herinneren dat zij nog niet kunnen zien. Maar ze weten dat het beeld van de Grote Centrale Zon komt en hun inspanningen gaan door met het bouwen van de onderdelen van de motor die hen op een dag naar een geascendeerde planeet zal brengen. Daarbij zullen ze een langer leven in gezondheid en liefde hebben, zelfs zonder het ooit te zien. Ze zien nooit het HD-beeld.

Maar laat mij jullie nu iets vertellen. Er zal een dag komen dat jullie dat wel zullen zien, lieve mensen. Het [HD-beeld] is de “Stad op de Heuvel”, en het is adembenemend.

En zo is het.
–KRYON–

Voor de Engelse versie zie: Nodes and Nulls Part One

Slotopmerking: ‘Het einde van deze boodschap doet vermoeden dat de aanwezigen uit het Compassion Choir voornamelijk uit Amerikanen uit de VS bestaan. Want de Stad op de Heuvel speelt een belangrijke rol in de Amerikaanse politiek. Het beeld is ontleend aan de Bergrede van Jezus: ‘Jullie zijn het licht van de wereld. Een stad kan niet verborgen blijven als ze boven op een berg ligt.’ (Matteüs, 5:14) Maar deze Stad op de Heuvel is toch onzichtbaar, omdat we de grotere werkelijkheid waarin we leven juist niet kunnen zien. We hebben geen kwantumzicht. Toch vertrouwen we erop dat we op een goede dag toch het hele plaatje zullen zien en dat zal blijkbaar adembenemend zijn.’

Herbert van Erkelens

9 november 2023