De mensheid op een tweesprong

Nu ik van plan ben om mij in kwantumbewustzijn te bekwamen, wil ik eerst de wetenschappelijke en spirituele kant beklemtonen. De natuurkunde komt momenteel geen stap verder, omdat zij aanneemt dat bewustzijn alleen in het brein van de mens aanwezig is. Maar er zijn ook kosmische intelligenties. Een van hen wordt Thot of Hermes Trismegistus genoemd en deze heeft in maart 2017 tegen een cliënte van het medium Judith Moore het volgende opgemerkt: ‘Ik ben de Meester van Tijd, en tijd stroomt door het kwantumbewustzijn van het universum vanuit de Bron van Al Wat Bestaat. Tijd kan niet worden gedefinieerd door datums of markeringen of lineaire waarnemingen. Tijd organiseert de enorme aard van de werkelijkheid in opeenvolgingen van bewustzijn die je ervaart als de reis van je ziel, van oercreatie, conceptie, incarnatie en overgang en verder en verder. De kwantumtrilling van tijd verbindt de samenhang van je lichtlichaam, je ziel en je bewustzijn met de totaliteit van je bestaan.’

Deze opmerking kwam zo overeen met wat theoretisch fysicus Wolfgang Pauli uit zijn eigen dromen had geconcludeerd dat ik Thot meteen vertrouwde en ook een workshop heb georganiseerd waarin deze onder meer zijn licht liet schijnen op de problematiek van angst en liefde. Bij die gelegenheid ging Thot via Judith Moore in op de bestemming van de menselijke ziel die eruit zou bestaan om de kracht van liefde te leren kennen. Die kracht zou nodig zijn om het universum in balans te houden: ‘Want zonder de kracht van liefde zou het universum uit elkaar vliegen. De Aarde zou instorten, alles, alles, niet alleen dit universum, maar ook andere universa zouden in een zwart gat storten. Liefde is de kracht die het evenwicht in de universele orde in stand houdt.’

Ik zag in die tijd geen mogelijkheid om dit standpunt in de wereld van de natuurkunde te verspreiden en ik had ook geen band met groeperingen die zich bezighouden met geschriften die aan Hermes Trismegistus worden toegeschreven. Vandaar dat ik mijn onderzoek naar het geheim van de kosmos maar met enkele mensen kon delen. Ik gaf ook geen bijlessen wis- en natuurkunde meer en daarom besloot ik op 1 juni 2018 met vervroegd pensioen te gaan. Anderhalve maand later kwam ik op de website van de kosmische intelligentie Kryon de opvatting tegen dat ‘meedogend kwantumbewustzijn’ het ontbrekende stuk fysica was.

Ik was vooral verrast door de mededeling dat kwantumbewustzijn meedogend zou zijn. Maar ik herinnerde mij dat Kryon in juni 2009 via het medium Lee Carroll het volgende had doorgegeven: ‘Het hart ofwel mededogen leeft in kwantumbewustzijn. Leer te leven zonder toekomst. Dat doorbreekt een lineaire mentale kijk die zegt dat iets volbrengen de mate van succes is. In lineair tijdsbewustzijn is dat zo, maar in kwantumbewustzijn gaat het om de mate van vrede en vreugde door louter te “zijn.”’

Tijdsverschuiving door Janosh.

Als ons hart in kwantumbewustzijn leeft, dan zou het kloppen ervan daarmee te maken kunnen hebben. En wat is er fundamenteler dan dat? Een foetus kan het kloppen van het hart van de moeder horen als het twintig weken oud is. Maar in de natuurkunde komt nergens een kloppend hart voor, alleen het tikken van een klok. Ik was al heel jong met de tijd van klokken in de weer, omdat ik de wekker op de slaapkamer van mijn ouders probeerde te doorgronden. Maar veel eerder moet ik het kloppende hart van mijn moeder hebben gehoord. Dat is wel geruststellend. Ik heb iets om op terug te vallen.

Toen ik aan de Universiteit van Amsterdam (toen: Gemeente Universiteit) wis-, natuur- en sterrenkunde ging studeren, was dat al snel een grote schok voor mij, omdat ik in Psychologie und Alchemie van Carl Gustav Jung het visioen van een wereldklok zag staan met drie verschillende ritmen. Dat leek op geen enkele wijze op wat de natuurkunde over de kosmos had te melden. Gelukkig vond ik in juni 1972 het boek Zahl und Zeit van Marie-Louise von Franz waarin een brug werd geslagen tussen natuurkunde en dieptepsychologie. In die tijd moet ik bij De Slegte ook het boekje Het tijdsbegrip in de moderne wetenschap op de kop hebben getikt van de wiskundige Gerald J. Whitrow  Deze was voor zijn onderzoek naar tijd uitgegaan van de hypothese ‘dat er een uniek fundamenteel ritme van het heelal’ bestaat. Dat leek mij toen vanzelfsprekend, omdat je anders geen visioen van een wereldklok kon hebben.

Inmiddels weet ik dat de klassieke fysica van Newton en de algemene relativiteitstheorie van Einstein niet bij machte zijn te verklaren waarom sterren in een melkwegstelsel om het superzware zwarte gat in het centrum heen draaien alsof zij vastgeplakt zitten op een bord dat langzaam ronddraait. Dichtbij het zwarte gat hebben sterren nog wel snelheden die door de algemene relativiteitstheorie voorspeld worden, maar in de gebieden waar ook de klassieke mechanica van Newton geldig is faalt de theorie van Einstein. Waarom? Misschien omdat tijd bij Einstein lineair van aard is. En dat klopt blijkbaar op kosmische schaal niet. Het zou een vergissing of een illusie kunnen zijn precies zoals Thot heeft aangegeven.

Mogelijk bieden melkwegstelsels een unieke gelegenheid om een kosmische uiting van kwantumbewustzijn te bestuderen. Maar ik ben geen sterrenkundige en heb geen toegang tot de gegevens die over zwarte gaten bekend zijn. Mijn voornaamste zorg is om mijn eigen hart kloppend te houden en voldoende vrede en vreugde te scheppen door louter te zijn. In 2019 bleek ik een verhoogde bloeddruk en een hartritmestoornis te hebben. Gelukkig was die stoornis niet ernstig. Want bij fysieke inspanning begon mijn hart wel in een regelmatig ritme te kloppen. Dat gaf mij vertrouwen, toch had ik moeite om dansend door het leven te gaan.

Een uitweg uit de crisis

Kort geleden heb ik een manuscript voltooid dat ‘De ontbrekende schakel’ heet. Daarin wordt de energie van mededogen en vrede als het vrouwelijke gezicht van God gepresenteerd. Die energie komt volgens een schema dat Kryon in juni 2006 voltooide in ons DNA voor als de elfde laag. Omdat ik het manuscript van De dertien tonen van de schepping al had ingeleverd bij de uitgever, kon ik deze energie er niet in opnemen. Vandaar dat ik pas later het getal 11 ging presenteren als de ontbrekende schakel in een numerologie waarin het getal 12 naar de twaalfde laag DNA verwees. Deze twaalfde laag was door Kryon omschreven als de welwillende levenskracht van de Almachtige. In juni 2013 vernam ik via Judith dat je de Jakobsladder als de verborgen dertiende laag in ons DNA kan opvatten. De drie lagen 11, 12 en 13 verbinden ons met de Bron van Creatie. En we hebben nog geen idee van de mogelijkheden die daarin opgeslagen liggen.

Wat we wel weten is dat we de energie van mededogen en vrede hard nodig hebben om een eind te maken aan de diverse oorlogen in de wereld. Die energie is verbonden met het zwaard van waarheid dat onze band met de wereld van de illusie kan doorsnijden. Er zijn groeperingen die heftig gekant zijn tegen vrede en alles eraan doen om te verhinderen dat mensen in vrede met elkaar kunnen leven. En mogelijk stokt daardoor ook de ontwikkeling van de wetenschap in de richting van het getal twaalf. Er zijn twaalf fundamentele energieën in het heelal die overeenstemmen met de twaalf tekens van de dierenriem en de twaalf stammen van Israël, waarbij Israël in dit verband verwijst naar aartsvader Jakob.

Na een korte vakantie in Bad Bentheim kwamen we eind september op de terugweg vlak langs het plaatsje De Lutte waar een bronzen beeld staat van de Kardoes- of Hellehond van Wodan. Dat vormde vermoedelijk de aanleiding voor de volgende droom in de nacht van 2 op 3 oktober: ‘Er zijn twaalf edelstenen in een kring gerangschikt. Ze worden bewaakt door de Kardoeshond. Alleen een zuivere jonkvrouw kan de edelstenen benaderen.’

Ik heb een boekje over edelstenen waarin wordt uitgelegd dat er volgens het boek Exodus twaalf stenen zitten in de borstplaat van Aäron. Deze edelstenen zouden in vier rijen van drie stuks voor de twaalf stammen van Israël staan. Maar in mijn droom gaat het om een cirkelvormige rangschikking die door een Hellehond wordt bewaakt. Als die hond inderdaad met Wodan te maken zou hebben, dan zou het een hond kunnen zijn die het dodenrijk bewaakt. Maar mijn indruk van de twaalf edelstenen is positief. De hond bewaakt die edelstenen opdat zij niet in verkeerde handen vallen. Daarom heeft een zuivere jonkvrouw wel toegang tot de stenen.

Vier dagen later viel de terreurbeweging Hamas onschuldige burgers in Israël aan waarbij 1400 doden vielen. Dat kon ik natuurlijk niet een, twee, drie verwerken en de schok zette zich voort in het onbewuste. Op de ochtend van de 9e oktober droomde ik dat ik een boek geschreven had met dromen van een bijzondere man. Er werd gewerkt aan publicatie en ik was al bezig stukken uit het boek naar buiten te brengen: ‘Een secretaresse is bezig de inleiding te typen. Die schijnt schokkend te zijn. Ze vertelt mij dat je na de inleiding een pauze moet inlassen voordat je verder kunt lezen.’

De droom vertelt niet welke bijzondere man in mijn boek centraal staat. Maar de dromen van Pauli waren schokkend genoeg om door de fysische gemeenschap genegeerd te worden. Een enkele hoogleraar had in 1990 de moed om in de tv-serie Passions of the Soul van de IKON op grond daarvan te concluderen dat de natuurkunde als geheel de verkeerde weg had ingeslagen. En die weg heeft ertoe geleid dat allerlei zeer vernuftige wapens worden ingezet bij conflicten waarvan de oplossing alleen bij een stap voorwaarts in bewustzijn bereikt kan worden.

Nu heb ik niet veel verstand van wereldpolitiek, maar het onbewuste heeft dat misschien wel. Want nadat ik ruim twee weken op tv naar verschrikkelijke beelden had gekeken, kreeg ik een droom waarbij ik meedeed aan een wedstrijd waarbij punten werden uitgedeeld voor de energie die de deelnemers met zich meedroegen. Tot mijn verrassing had ik een hoge score en ik vroeg mij af of ik die score zou behouden als de wedstrijd voortgezet zou worden. In de volgende droom werd uitgelegd wat ik daarvoor diende te doen: ‘Nu gaat het erom de Christus-energie toe te laten. Dat is alles wat ertoe doet.’

Dat zou weleens de oplossing kunnen zijn voor de chaos en het geweld in de wereld. In De roep in de woestijn van Christin Lore Weber heb ik het verhaal gelezen van Carol die in een diepe depressie verkeerde en ineens onder het auto rijden een soort elektrische stroom via haar voetzolen door haar lichaam voelde gaan die aan de bovenkant van haar hoofd er weer uitkwam. Ze bracht de auto tot stilstand:

‘Haar zwaarmoedigheid verdween. Het niets, de diepe depressie, was volslagen verdwenen. Al het schuldgevoel was verdwenen, alle verwijten die ze zichzelf had gemaakt voor de problemen van haar kinderen, alle woede, alle angst was allemaal weg. Ze voelde niets dan liefde en vreugde en vrede.’ Ze voelde een aanwezigheid maar er zat niemand op de achterbank: ‘Ze zat naar eigen zeggen in een sfeer waarin een mens toegang had tot de kennis en wijsheid van de Ene Geest waarin alles in Een verbonden is.’

Toen Carol tien jaar later met Byron Katie ging werken om opnieuw verbonden te worden met de Goddelijke Geest, merkte deze ineens tegen haar op: ‘Je hebt nog steeds niet geleerd mens te zijn.’ Carol besefte dat alles wat zij haar hele leven tot dan toe gedaan had geen enkele zin had gehad. Toen ik dat las, moest ik er inwendig wel om glimlachen. Carol had steeds voor anderen geleefd, maar kwam eindelijk aan zichzelf toe, waarbij zij het volgende erkende: ‘Mijn ultieme keuze in het leven is dat ik eens een levende Christus wil worden en Gods werk wil doen.’

Een vergelijkbare keuze is voor mij in mijn droom gemaakt. Alles wat ertoe doet is het toelaten van de Christus-energie. En de vrouwelijke Christus-energie is die van mededogen en vrede. Daarvoor dienen we nu ook collectief te kiezen. Doen we dat niet, dan zorgt de natuurkunde er wel voor dat we elkaar met steeds geavanceerder wapens naar het leven zullen staan. Dat zou pas echt schokkend zijn. We zouden een zinloos leven leiden ingesponnen in een web van illusies zonder enig besef dat we in wezen liefde, vreugde en vrede zijn.

Herbert van Erkelens

Voor nadere informatie over kwantumbewustzijn zie:

Kryon over het grotere geheel

Reacties

2 reacties op “De mensheid op een tweesprong”

  1. Irene vollenhoven avatar
    Irene vollenhoven

    Zo prachtig!!!

  2. Felix Erkelens avatar
    Felix Erkelens

    Ik hoop dat je hart nog lang blijft kloppen. Je stukken lees ik met enorm veel plezier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *