Nieuwsbrief 33

De nieuwe Aeon

Eindelijk is het dan zover. We leven volgens Aluna Joy Yaxk’in en Judith Moore in een nieuwe tijd. Dat betekent dat we geen houvast meer hebben. Misschien dat getallen ons nog de weg zouden kunnen wijzen. Dit is de 33e nieuwsbrief wat misschien te maken heeft met het 33e pad van wijsheid dat ik voor de Kabbala heb ontwikkeld om mensen uit te nodigen het framework met de 32 paden van wijsheid te verlaten. De 32 paden verwijzen naar de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet en de 10 sefirot van de Kabbala. De sefirot verbeelden eigenschappen van God. Ik heb het 33e pad opgehangen aan de drie extra sefirot die nodig zijn voor de Kabbala van de Nieuwe Schepping. (Zie: De Nieuwe Levensboom

Gaat er ook wat veranderen in de politiek? Op 7 juli struikelde het kabinet over de migratieproblematiek. Twee dagen later werd het duidelijk dat er geen kabinet Rutte V zou komen. Wat een opluchting! Van het medium Arthura Hector leerde ik dat 2023 numerologisch gezien een 7 is. Voor haar stond 7 juli 2023 voor het 7-7-7 portaal dat een nieuwe fase in onze evolutie inluidde waarin de Universele Mens ofwel de Christus in ons geboren zou worden. De zeven zou voor de zevende hemel op aarde staan en door het 7-7-7 portaal zou de energie van de zegenwagen op ons afkomen als voertuig om ons naar de hogere trilling van de goddelijke liefde te brengen.

Hierdoor geïnspireerd besloot ik een van de 22 kaarten van de Grote Arcana van het Tarotspel te trekken. Ik koos daarvoor de Crowley Tarot uit, het spel dat fraai door Lady Frieda Harris is geïllustreerd. Ik trok kaart XX die verschilt van andere Tarotspelen. Het ging om ‘The Aeon’ die in de plaats is gekomen van ‘Judgment.’ Dus geen trompet die het Laatste Oordeel inluidt, maar een ingewikkeld beeld vol oude Egyptische symboliek aangepast aan Crowleys eigen openbaring van een nieuw tijdperk. De god Horus van de dageraad zou de stervende god Osiris gaan vervangen. Er zou een nieuwe Aeon komen. De kaart duidt kosmische vernieuwing en ontwaken aan.

De godsdienst die een dergelijke Aeon heeft voorbereid is het christendom. Maar vaak ook in negatieve zin. Toen in de rooms-katholieke kerk gedefinieerd was wat het christelijk geloof inhield, werd het ook mogelijk groepen mensen te vervolgen die een leer volgden die daarvan afweek. Zo werd het christelijk tijdperk er een van geweld. Eerst werden de gnostici vervolgd, daarna werd het Keltische christendom bestreden omdat vanaf de vierde eeuw het heidendom in de ban was gedaan. Om deze reden heb ik in mijn boek Jezus en de broederschap der Essenen extra aandacht besteed aan de relatie die Jezus onderhield met druïden uit Engeland. Bij de Kelten werd de god Cernunnos vereerd die werd afgebeeld met het gewei van een hert. Hij was een god van vegetatie die een proces van dood en opstanding onderging bij de bereiding van een drank uit ontkiemende graankorrels. Dit was de weg die Jezus zelf met Pasen zou gaan. Het was niet zijn bedoeling dat zijn volgelingen zich tegenover de wijsheid van oude tijden zou gaan opstellen.

Inmiddels is het mij duidelijk geworden dat binnen het christendom ook het geloof in Pasen onder druk staat. Bijbeluitlegger en psychotherapeut Eugen Drewermann is daartoe bereid vraagtekens te plaatsen bij het lege graf dat in alle vier de evangeliën wordt genoemd. Ik vermoed dat hij huiverig is geworden voor het geloof in een almachtige God die ingrijpt in de geschiedenis en wonderen kan verrichten. Die God is gezien de loop van de geschiedenis ook tamelijk ongeloofwaardig geworden. Maar via de boodschappen die Maria Magdalena via Judith Moore heeft doorgegeven weet ik dat Jezus met lichaam en al is opgestaan uit de dood. Daar had Maria Magdalena zelf aan meegewerkt, maar het bleef niettemin een wonder.

Wat ik daaruit concludeer is dat Pasen daarmee ook een symbool is voor de overgang die we in de huidige tijd meemaken. Dagelijks lezen we in de krant dat geweld, oorlog en streven naar macht zich over belangrijke delen van onze planeet hebben verspreid. Eigenlijk is er geen hoop voor de wereld meer. Maar als het lichaam van Jezus zich kon herstellen, geldt dit ook voor de wereld waarin we leven. De overgang naar de nieuwe aeon is pijnlijk, maar het lijden heeft niet het laatste woord. Hierover heeft Maria Magdalena onlangs via Judith doorgegeven:

De wreedheid die werd getoond aan mijn Geliefde is dezelfde wreedheid die nu wordt getoond door degenen die menselijk lijden veroorzaken en negeren. En ook dit zal genezen. Het is door geloof en geloof alleen dat dit wonder mogelijk is. Want in mijn baarmoeder droeg ik het leven terwijl ik door de vallei van duisternis en pijn reisde. Zoals nu jullie geliefde Moeder Aarde het leven in haar baarmoeder draagt. En het zal worden geboren en tot leven worden gebracht door de baarmoeder van vrouwen, door de harten van de mensen. Wanhoopt niet.’

Er is dus nog alle reden voor hoop. Wat er achter de schermen gaande is kunnen wij niet bevatten. Toch heb ik een poging ondernomen om aan te geven dat het de bedoeling van Jezus was om met zijn voorbeeld de teloorgang van de wereld een halt toe te roepen. De mensheid had onder het juk van het Romeinse Rijk een dieptepunt bereikt als het om licht, liefde en vrede ging. Maar er is vooruitgang geboekt en 25 jaar terug sprak Jezus via Virginia Essene de verwachting uit dat de Aarde zou verrijzen tot haar vroegere glorie. Aan alle zielen zou gevraagd worden het pad van ascensie te kiezen. Zie: Hoop voor een donkere planeet

Herbert van Erkelens

21 augustus 2023

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *