Een reis van geloof

Er ligt nog een moeilijke tijd voor ons. Het wordt ook nooit meer zoals het was. We gaan aanspoelen op het strand van een nieuwe wereld. Maria Magdalena is ons hierin voorgegaan. Mijn artikel over de betekenis van de heilige bloedlijn liep hierop vooruit. Dit artikel was gebaseerd op een transmissie over de dertien bekers van de Graal. De transmissie was door het medium Judith Moore in 2004 ontvangen tijdens een van wekelijkse channelings in Santa Fé. Vandaar dat Maria Magdalena zich kon richten tot een groep van aanwezigen. Vermoedelijk waren die bekend met het evangelische christendom. Want in het vervolg van de transmissie spreekt Maria Magdalena over een gebeurtenis die door de apostel Paulus nader onder woorden is gebracht. Het gaat om de rapture. In de eerste brief aan de Tessalonicenzen heeft Paulus het over een collectieve verrijzenis:

‘Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen worden weggevoerd op de wolken en gaan we de Heer in de lucht tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn. Troost elkaar met deze woorden. (1 Tessalonicenzen 4:16-18)

Dit heet in het Amerikaanse evangelische christendom de rapture, een term die de nadruk legt op het omhoog weggevoerd worden in de lucht. Ik neem aan dat het gehoor rond Judith vertrouwd was met deze term. Er ligt een nauwe verwantschap met de visie van Paulus dat we allemaal in een oogwenk veranderd zullen worden. Ik heb de term rapture onvertaald gelaten. Na het verhaal over de Paasdagen in Jeruzalem en de dertien bekers van de Graal begint Maria Magdalena te vertellen van haar reis naar Gallië:

‘Daar in het graf van Lazarus was ik voorbestemd om lief te hebben om vervolgens weer op de oceaan van geloof teruggeworpen te worden, want na die dagen stortte ik gedurende zeven dagen in. Ik was zwak en ik leed. Ik kende geen leven of dood, want zeven dagen lang reisde ik tussen die werelden en kende leven noch dood. Het was alleen mijn geloof in God dat me er doorheen bracht en zijn liefde. Toen eindelijk mijn kracht terugkeerde en ik sterk genoeg werd, kwam Jezus de Christus naar mij toe en vertelde me dat het nu tijd was. Het was in het donker van de nacht dat hij me meenam naar de oevers van de zee (de Middellandse Zee) en me in de handen gaf van Zacharias, en in de handen van Jozef van Arimathea en Moeder Maria. Ik werd op dat schip geplaatst om naar een land te reizen waar ik eerder was geweest, maar ik kende het niet als mijn thuis. Dit was mijn reis in geloof. Mijn leven was een reis van geloof.

De opening van de portalen in Rennes-le-Château was onderdeel van die reis. Het was daar dat mijn geliefde, mijn Heer en Meester, mijn geliefde man en ik overeenkwamen dat ik naar de onderwereld zou reizen om de liefde en het licht te brengen naar die verloren zielen die vergeten waren dat ze beminnelijk waren en die de vereniging met de Bron waren vergeten. Ze woonden in het land van angst en afscheiding. Daar werd de gang van het licht geopend die de belofte is van de opstanding van alle voelende wezens. Lieve mensen, het is niet zo eenvoudig als (het ontwaken van) zes miljard Christuswezens. Het gaat om alle zielen die verloren zijn gegaan in de zee van lijden en afscheiding, verloren voor zichzelf. Allen zullen het licht zien en verrijzen in heerlijkheid. Dit is de rapture die nu nabij is. Jullie zullen dit voelen in jullie botten, in jullie bloed, in jullie hart. Jullie voelen het als die gangen van licht in Rennes-le-Château en die gangen van licht die nu geopend zijn in de stad van Maria die Montreal wordt genoemd. Dit zijn de plaatsen nu, de twee doorgangen voor de verrijzenis van alle zielen die zichzelf verloren hadden, die hun liefde verloren hadden die de waarheid is van hun Goddelijkheid, van het God zijn van henzelf.

Dat is de belofte. Er zijn velen die tot jullie zullen komen met vele mythen, vele verhalen, vele versies, veel verwarring en illusie, maar blijf bij deze waarheid: WIJ KOMEN AAN IN EEN TIJD VAN VERENIGING. Wij zijn de vereniging, wij zijn de liefde, het wonder is NU. Het is jullie belofte om hier in het lichaam te zijn. Velen wachten in de andere rijken zonder de fysieke lichamen die jullie hebben. Jullie hebben het gevoel dat zij niet hebben. Jullie zijn hun armen en hun benen en hun ogen. Jullie keuzen verlichten alle dimensies. Elk moment, elke dag, elk moment word je getest. Kies voor het verdriet of de vreugde die de zegen van jouw reis zal bepalen. Kies de plaats van verwarring, chaos en pijn of zegen elk moment, zegen het moment en dans ermee in vreugde en vervoering. Dat is de gave en die gave is goddelijke genade.

We zijn het hoogtepunt van de duisternis gepasseerd. De tijd van verlichting is nabij. De vreugdevolle tijd is hier en nu, sta overeind, sta op, sta. Wat is het dat je moet loslaten? Is het een carrière, een huwelijk, een kind dat het huis verlaat, of een huis? Laat al jullie wereldse bezittingen achter en volg, wij zullen gezegend worden. Dit is de TIJD. Het is geen tijd om ontkend te worden, het is de tijd waarin Saint Germaine hier op Aarde klaar staat om jullie te zegenen en jullie beker te vullen. Het maakt allemaal deel uit van het goddelijke plan; dit is het moment van het testen.

Als je denkt dat je met succes door een dood punt heen bent gedanst, draai je de hoek om en vind je een andere dood die op je wacht. Waarom? Dit is de tijd van de rapture, de test van het Tijdperk, de test van het geloof van het mosterdzaadje. Wij zijn de vreugde die opkomt na deze belofte. Kiest voor het leven. Zo simpel is het allemaal. Wanneer je de kans krijgt om slecht te denken over iemand van wie je houdt, geef hem of haar dan het voordeel van goddelijke genade. Denk altijd in vriendelijkheid en zegen voor degenen die lijden. Laat vooral het oordeel los. Oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld wordt, zijn dit niet de woorden? Houdt vast aan deze waarheid, mijn geliefden.

Ik ben hier niet om te prediken. Ik ben hier om een verhaal te vertellen over een vrouw en haar geloof, (om te getuigen) van haar passie, haar liefde en haar bereidheid om te dienen. Ik spreek over haar bereidheid om gesluierd te worden en nu over haar bereidheid om op te staan en het geloof te openbaren dat al tweeduizend jaar gesluierd is. Ik zeg jullie, het is jullie gezicht dat jullie in de spiegel zien, niet het mijne als de sluier van de Magdala wordt opgelicht. Jullie zullen jezelf zien zoals jullie werkelijk zijn. In het opheffen van deze sluier, als je jezelf voor de gek hebt gehouden, als je tegen jezelf hebt gelogen, als je jezelf hebt verraden, zul je je eigen verraad onder ogen zien, je eigen ontkenning en je eigen oordeel, want dat is de belofte van de rapture die (ook) de belofte van de Openbaring van Johannes is. Niemand zal over jullie oordelen. Er is niet een God in de Hemel die de mensheid oordeelt, maar jij bent het die jezelf oordeelt. Het enige wat van jullie gevraagd wordt is om jezelf als waardig te beoordelen. Beoordeel jezelf als mooi. Beoordeel jezelf als vergevingsgezind; beoordeel jezelf als het openen van de belofte en de Glorie van het Koninkrijk der Hemelen dat nabij is, het Koninkrijk binnenin. Omarm dit, zo simpel is het. Laat los wat het hogere goed niet dient.

Al mijn aardse bezittingen werden achtergelaten in het Heilige Land. Ik had alleen de kleren op mijn rug toen ik die nacht aan boord van dat schip ging en ik was zwak en ziek en lijdend. Ik lag in die hut op dat bed gemaakt van een plank op dat eenvoudige schip. Het was geen groot schip, ik had geen grote slaapplaats. Het was een slaapbank. Het was een ruwe plek. Ik had alleen mijn gebeden die nacht toen ik in en uit bewustzijn dreef. Mijn lichaam was gekweld door pijn van wat ik had geleden gedurende deze dagen van de kruisiging en de opstanding. Weten jullie wat ik toen die nacht meemaakte, toen ik wakker werd, doordat de bliksem flitste en de donder brulde? Ik wist dat het schip gedoemd was om te kapseizen. Wat voelde ik toen Moeder Maria, Jozef van Arimathea en Zacharias mij omhoog naar het dek van het schip brachten? Zo zwak als ik was, plaatsten ze zich om mij heen en we baden. De hevige storm, de golven, de bliksem, het onweer en de grote golven hebben dat kleine schip in die oceaan heen en weer geslingerd. We baden.

Ik wist op dat moment niet wat mijn lot of mijn bestemming was. Ik had maar één ding om mij aan vast te klampen en dat was het mosterdzaadje dat mijn Geliefde me had gegeven en dat de liefde vasthield die onsterfelijk is. Ik had onze liefde om mij te ondersteunen en een sjaal, een eenvoudige sjaal die ik om mijn schouders had gewikkeld. Toen verloor ik het bewustzijn en gaf mij over aan de zee. Ik werd op de zee geslingerd en alles was zwart voor mijn ogen. Mijn longen brandden, maar waarom leefde ik dan nog? Ademde ik dat water in, wat was het, was ik leven of dood? Toen verloor ik alles in de leegte. Ik vond mijn bewustzijn terug, toen mijn gezicht op een zanderige kust lag die nat, vochtig en koud was. Toen ik mijn ogen opendeed zag ik die zigeuners daar, mijn kinderen, die me uit dat water haalden en voedden, voor me zorgden en mij koesterden. Eindelijk vond Jozef van Arimathea mij. Mijn zigeunerkinderen vieren deze gebeurtenis tot op de dag van vandaag nog steeds in St. Maries-de-la-Mer.

Zij herinneren zich mij, jullie ook? Kennen jullie mij? Kennen jullie de passie van mijn leven? Weten jullie hoe het voelde toen ik onze kinderen baarde en Johannes doodgeboren werd? Kennen jullie het geloof dat ik die dag had? Laat dat het geloof zijn dat jullie nu leidt. Sara was een prachtig kind en ze had vijf broers en zussen. Van elk van hen ging de belofte van de Graal uit en jullie dragen die bloedlijn die naar Spanje en voorbij Frankrijk ging, en voorbij de kusten van wat jullie Europa noemen. De bloedlijn van de Graal verspreidde zich en van die bloedlijn zijn de zaden die jullie in je dragen. Jullie dragen mijn bloed, lieve mensen. Jullie dragen de Graal in jullie, het Goddelijke, de Belofte. Belichaamt deze waarheid nu, houdt haar voor jullie ziel en laat haar het licht van het geloof zijn. Niemand anders zullen jullie dienen, want dit is de tijd van Glorie. Kiest voor LIEFDE.

Ik omhels jullie, mijn kinderen, mijn broers, mijn zussen. Ik omhels jullie, want jullie zijn mijn familie. Op dit moment is de passie van Maria Magdalena uitgesproken. De Openbaringen van Maria Magdalena zijn in besloten kring ontvangen. Jullie zijn de cirkel van licht die mijn Passie in ontvangst hebben genomen. Want deze Openbaringen zijn in stukjes en beetjes doorgekomen, elk stukje teder doorgegeven door dit kanaal via degene die ik naar jullie toe heb gezonden. Mijn Passie is nu verweven in een mythologie voor jullie om jullie harten te openen en te ontvangen.

Ik heb jullie door de jaren heen veel geschenken gebracht via deze boodschappen van Judith en (haar Hogere Zelf) Laiolin. Ja, ik ben het die getuige was van deze ontplooiing van goddelijke liefde. Ik heb jullie geleerd om dit geschenk door gebed en meditatie aan de Holografische Aarde te geven, aan het collectieve onbewuste. Geef nu mijn Passie door als een zaadje dat vruchten voortbrengt, als het zaad waarover mijn geliefde sprak, het zaad dat op vruchtbare leem valt. Weest gezegend, want jullie zijn de zegen.’ (Ontleend aan: Judith K. Moore, ‘Mary Magdalene and the Grail’, June 1, 2004).

PS. Judith merkte zelf in 2004 over de boodschap op dat Maria Magdalena als een leermeesteres kwam om de kloof van tweeduizend jaar te overbruggen tussen toen en de huidige uitdagende tijden. Het gaat nu om een kritieke tijd. We zijn veel dichter bij het moment gekomen dat we tegenwoordig duiden als de overgang naar de vijfde dimensie en er zijn heel veel processen op aarde gaande die de aandacht daarvan afleiden. We weten inmiddels uit het werk van Juidth dat Sara niet vijf, maar zes broers en zussen had. De jongste dochter Mary Rose heeft de bloedlijn niet voortgezet. De bloedlijn die bij Sara begon is traditioneel de bloedlijn met dochters van de Graal. Sara werd geboren toen Maria Magdalena door Esseense broeders verzorgd werd op de Mont Canigou. Op die berg is voor de mensheid de bevrijding begonnen, Sara werdrond haar vijftiende in de bekende grot bij het huidige St. Baume ingewijd in het licht van de Graal. Haar ziel was samen met die van Johannes bij Maria Magdalena binnengekomen toen Jezus na de kruisiging in het graf van Lazarus zijn ogen geopend had. Volgens Judith was ze toen drie maanden zwanger van de tweeling.