Nieuwsbrief 06

Het zwaard en de steen

In maart 2009 ben ik begonnen met een vernieuwde website en in vijf jaar tijd gebeurde er zoveel dat ik begin september 2014 alweer aan een nieuwe website toe was. Mijn kinderen Kim en Jesse hebben toen hard gewerkt om met WordPress een website te maken waarmee ik van plan was een ander beeld van mijzelf naar buiten te werken. Ik had in april de Goddess Cards van Doreen Virtue geraadpleegd en de Hindoegodin Kali had een oordeel over mij geveld: ‘The old must be released so that the new can enter.’ Maar daarvan is mogelijk weinig terechtgekomen.

Ik had in die tijd juist een sprookje voltooid, waarin Joël de missie heeft om meer liefde en magie in de wereld te brengen. Maar ik had ook Ben geïntroduceerd. Hij had van zijn stiefmoeder, de waarzegster Marloe, een staf gehad die hij ergens in de aarde zou gaan steken. Dan zou de staf tot bloei komen. Zijn heldendaad in het sprookje is dat hij met Sara trouwt, een prinses die hij nauwelijks kent. Aan zijn aanstaande schoonmoeder Maria Magdalena belooft hij met Sara een paar kinderen op de wereld te zetten die vrede op aarde gaan brengen.

Natuurlijk wist ik dat ik de inhoud van het sprookje zelf nog moest leven. Joël draagt een ring bij zich die ik zelf ooit in de dromen van theoretisch fysicus Wolfgang Pauli had gevonden. Het was niet moeilijk om rond die ring een avontuur te verzinnen, want ik wist wat die ring in mijn eigen leven teweeg had gebracht. Ik voelde mij als Frodo uit In de ban van de ring van Tolkien maar ik droeg geen ring van macht, maar een ring van liefde.

Sekhmet

Nu mijn webmaster erin geslaagd is op mijn naam een nieuwe beveiligde website te creëren, besluit ik opnieuw de Goddess kaarten te raadplegen. Dit keer trek ik een leeuwin en een kat. De godin Sekhmet ziet er op de kaarten niet uit als een leeuwin, maar zij is het wel. Zij raadt mij aan sterk te zijn. ‘Ik ben sterker dan ik denk.’ Ze krijgt hulp van de kattengodin Bastet die ik heel goed ken, omdat zij op mijn negentiende via een droom mijn leven is binnengeslopen. Zij staat voor onafhankelijkheid, omdat ze een kat is. En die onafhankelijkheid zou nu de basis kunnen vormen voor mijn kracht en mijn succes. De tijd zou rijp zijn om een balans te vinden tussen sociale relaties en eenzaamheid. Die sociale relaties zijn bedoeld om plezier te kunnen maken. En eenzaamheid garandeert vrijheid en onafhankelijkheid.

Wat kan ik doen eenzaam teruggetrokken op mijn werkkamer? Nu schijn ik een Pleiadenziel te zijn. Ooit kwam ik naar de Aarde toe om hier de sprong mee te maken van de derde naar de vijfde dimensie. De derde dimensie is die van dualiteit, de vijfde dimensie staat voor onvoorwaardelijke liefde, mededogen en het leven als een goddelijk spel. Op de Pleiaden was leven al zo ver ontwikkeld dat alles vermoedelijk een goddelijk spel was geworden. Er waren vrijwilligers nodig om de planeet Aarde verder te helpen. Maar in plaats van die sprong naar de vijfde dimensie vond de ondergang van Atlantis plaats.

Dat was een tegenvaller en er zat niets anders op dan een nieuwe cyclus van incarnaties in te gaan. Gelukkig staat de mensheid er nu beter voor. We zijn nu wel bezig naar de vijfde dimensie te gaan! Om die reden volg ik de channelings van de engel Kryon die via Lee Carroll boodschappen aan ons doorgeeft. Die boodschappen zijn in ieder geval prikkelend voor de geest. Zo meent Kryon dat we deels van aardse, deels van Pleiadische afkomst zijn. Adam is van de aarde, maar Eva niet. Pleiadische vrouwen kozen ervoor 200.000 jaar terug naar de Aarde te komen en hun DNA door te geven aan een nieuw mensenras. Wij zijn dat ras Homo Sapiens gaan noemen. In onze lichaamscellen zitten 23 paren chromosomen, terwijl andere zoogdieren er 24 hebben. Dat is inderdaad vreemd. Het 24e paar is er wel, maar niet zichtbaar via het instrumentarium dat we tot nu toe ontwikkeld hebben.

Onlangs zag ik dat Lee Carroll in mei van dit jaar een bezoek had gebracht aan de plaats Bath in Zuid-Engeland. Bath ligt niet ver van Glastonbury af waar ik de inspiratie voor mijn sprookje heb opgedaan. Daarom besloot ik te luisteren naar een achttal korte boodschappen die Kryon daar had doorgegeven.  Hij betoogde daarin dat de verhalen die de reis van de held beschrijven allemaal een tovenaar en een zwaard bevatten. In de buurt van Glastonbury is Merlijn de tovenaar en Arthur is de jongen die het zwaard van koning Uther uit een rotssteen trekt. Maar ook in The Lord of the Rings en in de filmserie Star Wars komen een held, een tovenaar en een zwaard voor.

Wat zou dat kunnen betekenen? Kryon gaat ervan uit dat wij dankzij de Pleiadische inbreng met de bron van Creatie verbonden zijn. Dat tekent onze grootsheid en die zijn we ons maar half bewust. Daarom hebben wij verhalen nodig die ons leren wie wij zijn. Koning Arthur leeft in de grootsheid van ons allen. En de tovenaar Merlijn leeft eveneens in ons vanwege onze Pleiadische voorouders. Zij hebben het verhaal van de held in ons gezaaid zonder enige garantie dat we in staat zouden zijn om het zwaard uit de steen te trekken.

Maar inmiddels schijnt het universum te weten wat we op aarde gedaan hebben. We zijn in het energieveld van de jonge Arthur gestapt en we hebben het zwaard uit de steen getrokken. Zowel mannen als vrouwen hebben dat gedaan. De steen staat voor de duisternis uit het verleden, de vele oorlogen, de pogingen tot genocide, de uitzichtloze strijd tussen het ene en het andere volk. Daar hadden we genoeg van. Wij liepen op de steen af en trokken het zwaard er moeiteloos uit. De naam van het zwaard luidde ‘vrede op aarde.’ We zijn nu klaar voor de strijd met de duisternis, omdat we onoverwinnelijk geworden zijn. Alles wat duister is komt aan het licht.

Wat een prachtige duiding van het verhaal van Arthur! En wat een hoopvolle visie op de chaos in onze tijd. Toen ik voor het eerst van de overgang naar de vijfde dimensie hoorde, was ik natuurlijk heel benieuwd hoe dat in zijn werk zou gaan. Ik ging mij richten op december 2012 en hoopte dat er daadwerkelijk veel op aarde zou gaan veranderen. En wat blijkt nu? We hebben rond het aflopen van de Lange Telling van de Maya’s inderdaad de weg geopend naar een heel andere wereld. We hebben de barbaarse tijden achter ons gelaten en zijn het tijdperk van mededogen binnengestapt. Maar er moet nog wel het een en ander in onze wereld rechtgezet worden. Daarvoor dient het zwaard.

Vandaar dat ik misschien toch iets ga ondernemen. Want we maken volgens deze visie een mondiale versie van de Battle of Britain mee. Toen, in 1940, moest de Duitse luchtmacht worden verslagen. Nu gaat het om het ontmantelen van maatschappelijke structuren die ons van onze kracht hebben beroofd. Dat zal niet meevallen. Maar in The Lord of the Rings gaat Aragorn een hopeloze strijd aan en toch komt hij als overwinnaar tevoorschijn. Zijn geliefde Arwen heeft haar onsterfelijkheid opgegeven om in liefde bij hem te kunnen zijn. Een vergelijkbaar offer hebben de Pleiadische vrouwen gebracht die naar de Aarde kwamen om ons verbondenheid met de Bron te schenken. Zij werden de moeders van een mensenras dat pas nu geschiedenis gaat maken.

Herbert van Erkelens