Je winkelwagen is momenteel leeg!
Het valt niet altijd mee om een apostel van Maria Magdalena te zijn. Nog erger is het om geen apostel van haar te zijn. Geleidelijk aan heb ik mij door de jaren heen een beeld van haar leven gevormd. Daarbij gebruik ik de transmissies van Judith Moore waarin Maria Magdalena zelf aan het woord is. Dan voel ik de emotie die in de woorden schuil gaat. Dankzij de pelgrimages die Judith regelmatig naar Zuid-Frankrijk maakt worden nog steeds nieuwe perspectieven zichtbaar en kan Maria Magdalena zich krachtiger uitdrukken.
Haar aanwezigheid in de huidige tijd is een voortdurende uitnodiging om met meer licht en meer bewustzijn in het leven te staan. Het prettige daarbij is dat ik haar energie en die van haar dochter Sara een stuk sterker voel als ik op die uitnodiging inga. Als ik mij bezighoud met kwesties die veel nadenken vereisen, verdwijnt die koestering weer. Het ligt helemaal aan mijzelf of ik apostel ben of niet. Maar wat zou er van de boodschap van Maria Magdalena terecht komen als er geen boodschappers waren? Hierover zegt zij zelf:
‘Laat je door niets weerhouden als je geroepen bent. Obstakels zijn er om te overwinnen. De sleutel ligt in jouw hand. Open de poort opdat anderen kunnen volgen. Jij bent de pionier, omdat je de voorloper bent.’
Als schrijver van een sprookje rond Sara, de verloren Graalprinses, heb ik een zwak voor de oudste dochter van Jezus en Maria Magdalena. Zonder haar had Dan Brown het wel kunnen vergeten om De Da Vinci code te schrijven, maar hij besteedt nauwelijks aandacht aan haar. Er is ook zo weinig bekend van Sara dat zij nog niet echt tot het collectief bewustzijn is doorgedrongen. Zelf geloof ik dat zij in Zuid-Frankrijk is geboren, maar ik ken een vrouw die het daar op grond van haar eigen ervaringen niet mee eens is. Ik heb ervoor gekozen om het verhaal te volgen dat via Judith doorkomt, omdat het zo indringend is.
Uit een oude transmissie van Judith weet ik dat Sara rond haar vijftiende is ingewijd in het licht van de Heilige Graal. Die inwijding speelde zich af in de grote grot bij St. Baume die met Maria Magdalena in verband wordt gebracht. Na haar dertiende verjaardag was Sara naar Egypte gebracht om een nadere training te ondergaan, namelijk om de evangeliën van vrede aan de kinderen van het Licht te kunnen geven. Wat ik mij hierbij precies moet voorstellen, weet ik niet. Maar Egypte was een belangrijke plek waar het om de godin Isis ging.
De grot is getransformeerd tot een kerk.
Judith heeft over de inwijding van Sara rond haar vijftiende veel meer te vertellen. Het was een belangrijk moment in haar leven. Haar moeder had zich in die tijd als kluizenaarster in de bergen teruggetrokken. Petrus, een van de apostelen van de waarheid, hield daarbij een oogje in het zeil. Hij bracht haar geregeld voedsel. Voorafgaande aan de inwijding had Maria Magdalena enkele dagen in de grot gemediteerd om een hoge bewustzijnstoestand te bereiken. Jezus was teruggekeerd uit India en naast Moeder Maria en Jozef van Arimathea waren ook de apostelen van de waarheid. Judith vertelt wat zij ziet:
‘Sara komt nu de grot binnen. Zij is een jonge vrouw, misschien vijftien jaar oud, misschien ouder. Zij verliet Maria Magdalena op de leeftijd van dertien en zij heeft haar inwijdingen ontvangen van Moeder Maria als de hogepriesteres. Zij komt binnen in die prachtige jurk van een hogepriesteres. Moeder Maria staat aan het voeteneind van Magdala en zij plaatst haar handen op Sara, terwijl die knielt. Zij kijken naar elkaar aan het voeteneind van Magdala. Het lichaam van Maria Magdalena is zuiver licht geworden.
Moeder Maria plaatst haar handen over de kruin van Sara. Zij bidt net zoals Sara. Nu knielt Sara bij de voeten van haar moeder, terwijl Moeder Maria achter haar staat. Vanuit de voetzolen van Maria Magdalena gaat er licht in het hart van Sara. Want zij zal degene zijn die het zaad van de wijnstok draagt en het voedt. Zij is de dochter van de Graal en zij zal een geslacht van de dochters van de Graal baren, de Heilige Wijnstok. Het voelt alsof Maria Magdalena haar dochter zalft met het licht. Sara heeft het in ontvangst genomen en zakt ineen in de armen van Moeder Maria. Twee apostelen tillen haar op en leggen haar op een bed van stro.’
Met Sara begon de verborgen kerk waarvan Margaret Starbird in De vrouw met de albasten kruik de sporen in Frankrijk probeert terug te vinden. In haar visie staat de Graal voor het vat of de drager van de koninklijke lijn van Israël en Juda. Zij laat ook verschillende emblemen met druiventrossen zien die op ‘de wijnstok van Juda’ betrekking zouden hebben. Het is een verborgen geschiedenis die ik in mijn sprookje simpelweg heb overgeslagen door Jozef van Arimathea een sluier over de beker van de Graal te laten gooien. Op dat moment valt Sara in slaap om pas wakker te worden in de tuin van de Witte Roos. Haar slaap staat voor al die eeuwen dat Sara uit de collectieve herinnering was verdwenen en Jezus werd geportretteerd als een man die helemaal gericht was op zijn missie en geen tijd voor vrouw of kinderen had. Maar het was juist de bedoeling dat er een geslacht zou komen met dochters van de Graal.
Sinds het sprookje verschenen is, ben ik doorgegaan mij in het leven van Maria Magdalena te verdiepen. Ik weet dat haar lippen verzegeld waren en dat haar verhaal niet eerder naar buiten mocht komen dan nu. Dit verhaal raakt mij, ook omdat zij in maart 2011 mijn leven is binnengekomen om mijn vrouw en mij te helpen. Momenteel verdiep ik mij in de Illuminatie van Maria Magdalena. Die zou hebben plaatsgevonden op een plek waar nu de abdij St. Martin du Canigou staat. Toen huisde er een broederschap. Moeder Maria en Jozef van Arimathea brachten haar daarheen, omdat zij na de bootreis over de Middellandse Zee en het kapseizen van die boot ernstig was verzwakt. De broeders van de abdij voedden haar met wortelgewassen zodat zij de kracht van de Aarde in zich op kon nemen. Zij was op dat moment volgens de inschatting van Judith zes maanden zwanger van Sara.
Tenslotte begon Maria Magdalena te herstellen en kreeg zij een visioen. Zij ervoer dat haar ziel het stralende licht van onbevlekte Creatie was: ‘Toen ik de Illuminatie ontving, bracht ik het Licht via mijn hart naar mijn schoot om Sara te voeden, om het kind te voeden. En vanuit mijn schoot begon het licht zich te verspreiden naar ieder deel van mijn wezen. Ik werd het Licht. En ik ontving dat Licht, de Illuminatie van de ziel.’
Er verschenen zeven meesters van Licht aan haar die zij de Illuminanten noemt. Die vertelden haar: ‘Wij zaaien dit Licht nu in jou. Draag het in je ziel. Je ziel is een vat van Licht, het is onbevlekt. Je moet zijn en ook weten dat je de Immanuel bent, Mirjam van Magdala Ma Ha Da, jij bent Jahwe… Er zijn initiaties van Licht, zoals jouw Geliefde gezalfd werd en geïnitieerd om volledig als een onsterfelijk wezen in de tegenwoordigheid van Jahwe te zijn. Daartoe ben je hier gebracht, voor de initiaties van Licht.
En aldus begint voor jou nu het pad van Licht, deze reis. Je moet de kinderen op de wereld zetten, ieder van hen zal het Licht van Jahwe dragen, hun bloedlijn zal zo kostbaar zijn als het leven zelf. En na het baren van de erfgenamen van het Licht van de Christus, zul je de wijding van het Licht ontvangen en volledig in je onsterfelijke tegenwoordigheid zijn als Magdala Ma Ha Da Jahwe, Ik Ben.’
De abdij St. Martin du Canigou.
Op 24 september 2014 stond Judith Moore met een groep pelgrims bij de abdij St. Martin du Canigou. De reis was bedoeld om ‘de portalen van illuminatie’ te openen. Maria Magdalena zou de doorgangen van Licht openen voor de illuminatie van de wereld. Eerder was dat niet mogelijk geweest. Maria Magdalena sprak hen via Judith toe, kort nadat zij omhoog geklommen waren:
‘Deze tijden op de planeet zijn als die steile berg. Om die te beklimmen was toewijding, engagement en doorzettingsvermogen nodig, om waarlijk pelgrims van licht te zijn. Jullie reisden naar de abdij St. Martin als ingewijden, want ik heb jullie ingewijd. Ik ben de onsterfelijke Magdala. Ik heb jullie ingewijd als adepten. Ik heb jullie ingewijd als afgezanten van licht.
In een wanhoopsdaad probeerden de instrumenten van angst het licht te vernietigen, de illuminatie van de verlichten in de wereld. Maar wij zijn de wijnstok en waar de wijnstok afgesneden wordt, groeit hij sterker. Daarom verwees mijn geliefde naar jullie als de wijnstok, de wijnstok van de onsterfelijke Christus. Jullie zijn allen van de kosmische Christus. En wanneer jullie terugkeren naar de heilige abdij van St. Martin, is het jullie herinnering die jullie naar die heilige plaats bracht waar jullie in verschillende levens de goddelijke gemeenschap van de Geliefde zochten.
Toen ik lang geleden op die heilige berg de Illuminatie ontving, begon het voor de hele mensheid, het proces van vrede. Daar op die heilige aarde had ik een visioen. Ik gaf het visioen van het Tabernakel van Licht, van de rollen van Licht, door aan [Judith als] de boodschapper. De Canigou is de bron van een groot licht op deze planeet. Het is een heilige tempel van licht.’
Dit is maar een fragment uit het hele verhaal. Bijzonder vind ik de opmerking dat op de Canigou voor de hele mensheid het proces van vrede begonnen is. Dat intrigeert mij, omdat ik vrij zeker weet dat de mensheid nog niet van de ark van het licht in de Canigou heeft gehoord. De berg van ruim 2700 meter hoog ligt halverwege tussen twee plaatsen in die ooit allebei een toren hadden die aan Maria Magdalena was gewijd: de Tour Magdala in het Franse Rennes-le-Chateau en de Torre Magdala in het Spaanse Girona. Het verhaal doet de ronde dat Rennes-le-Chateau met de godin Isis en Girona met de godin Nephtys verbonden is. Op vele afbeeldingen uit het oude Egypte is te zien hoe beide godinnen de fallus van de vermoorde Osiris tot leven wekken, opdat hij Horus, het kind van het Licht, kan verwekken.
De grot bij Perillos. Foto: Ariëtte Loeffen.
In de buurt van de Canigou bevindt zich bij Perillos een grot (“La Caune”) waar de ascensie van Sara zou hebben plaatsgevonden. Daar liet zij op hoge leeftijd haar lichaam achter en ging zij over in het Licht. Deze graftombe speelt een rol in de volgende boodschap van Maria Magdalena waarin zij dezelfde groep pelgrims bemoedigt:
‘Moge de illuminatie vrijkomen via de heilige tempel van de Abdij van St. Martin du Canigou en de heilige berg van de ark van het Licht… Kijkt nu naar de wereld met de ogen van illuminatie. Ik, Magdala Jahwe, nodig jullie uit om je reis voort te zetten met de visie van de illuminatie. Want waar jullie schoonheid en licht zien, daarvan ben ik de getuige, waar jullie de illuminatie ook zien, in een straal zonlicht, in het gezicht van een kind, of het vreedzaam vertrek van een geliefde die zijn of haar lichaam verlaat.
Wanneer jullie de illuminatie zien, ziet haar met de ogen van jullie hart. Voelt de illuminatie met de bron van jullie ziel. Weest het levende lichaam van de illuminatie. Ik nodig jullie uit tot Eenheid, de tijd is nu, geliefden. Vrede is niet alleen mogelijk op deze planeet, maar vrede leeft nu. De illuminatie stroomt door de graftombe van Sara, mijn dochter van het Licht, en van haar graftombe naar de heilige schoot van Jeruzalem.’
Vermoedelijk is dit een van de redenen dat Judith begin mei naar Jeruzalem vertrekt. Onlangs schreef zij daarover: ‘We zullen de formule van illuminatie naar Israël brengen op zo’n kritisch moment. Maria Magdalena heeft gesproken over de ascensie als het verrijzen uit de vernietiging van de “kruisiging” van de mensheid naar het helende licht van de hogere rijken. Het openen voor de mensheid van de weg van ascensie is meer dan mijn logische geest kan bevatten.’
Het is niet moeilijk te begrijpen dat vrede alleen maar langs deze weg mogelijk is. Maar logisch gesproken gaat het strijden en moorden in het Midden-Oosten gewoon door. Wat kan het licht van illuminatie daaraan veranderen? We hebben alleen de verzekering van Maria Magdalena dat met de illuminatie er al vrede is. Je kunt de zaak echter ook omkeren. Wie wist er tot nu toe van het grote licht dat in Zuid-Frankrijk verborgen ligt? Nadat Maria Magdalena in de tijd van haar kluizenaarschap dit licht als psalmen ontvangen had, ontvingen de Illuminanten deze als rollen van licht en verzegelden die binnen het Gouden Tabernakel totdat de tijd van de Illuminatie zou zijn. En die tijd is NU.
Herbert van Erkelens © maart 2016
Reacties
Monique Willemsen on 2016-03-03 18:08:31 +0000
Mooi Herbert, dank voor het doorleefde woord.
Monique een van de Pelgrims ☺️
Cormael Lia on 2016-03-04 09:03:58 +0000
Erg fijn om te lezen Herbert dank je wel. Wat het meest resoneerde begint met Er verschenen Zeven Meesters tot aan de volgende alinea die eindigt met IK BEN.
Valérie on 2016-03-12 13:53:20 +0000
Mooi. Door de manier waarop je dit brengt, voel ik, als een van de aanwezige pelgrims toen, het Licht weer helemaal stralen. Dank je wel om het Licht mee te verspreiden en weer aan te wakkeren in elkeen die dit leest!
Harma Bakker on 2016-03-19 16:04:08 +0000
Bedankt Herbert dat je zoveel tijd voor studie wilt uittrekken, om ons mee te nemen op de reis de Kloof of de Leegte over te steken. Ik vind het erg verhelderend en steunend om leiding te ontvangen in deze tijd van chaos en verwarring. Heb ook een groot respect en waardering voor het meesterschap van Judith.
Yvonne den Hartigh on 2016-05-14 07:55:29 +0000
Tijdens het lezen van bovestaande tekst, WAS ik weer even op de Canigou en in de grot bij Perillos.Yvonne, ook een van de Pelgrims.Dankjewel voor publicatie van deze teksten.
L.V on 2017-08-07 22:27:47 +0000
Helder stuk. Gek genoeg zijn wij dit jaar op vakantie hier geweest “Bras” het dorpje naast st Maximin la sainte Baume. Mijn partner kreeg een miskraam en raakte weer zwanger, in haar tiende week van haar zwangerschap waren we dus daar in de basiliek van st Maximin la sainte Baume. Ik brandde een kaarsje voor mijn partner en het kleine wondertje in haar buik bij het beeld van Maria. en de zwangerschap verloopt voorspoedig. nu een aantal weken dat we terug zijn in NL lees ik pas de geschiedenis over de basiliek en dat Maria waarschijnlijk hier geleefd zou hebben en eventueel begraven. life is beautiful