Workshop over heelheid en opstanding van de wereld

Op zaterdagmiddag 20 december 2014 heb ik mijn eigen levensmythe met jullie gedeeld op mijn huisadres, Suzette Noiretstraat 36, 2033 AV Haarlem. Maria Magdalena is degene die mij sinds enige jaren helpt deze mythe te verwezenlijken. Haar levensverhaal vormt daarbij een belangrijke inspiratiebron voor mij. Een half jaar eerder heb ik dit verhaal in het Soefi-huis in Haarlem uit de doeken gedaan. Daaruit bleek dat zij sinds haar verlichting bij de Mont du Canigou in Zuid-Frankrijk de godin Isis belichaamt. In december heb ik mijn aandacht gericht op haar aanbod ons bij de weg naar heelheid te begeleiden. Het ging hierbij niet enkel om een persoonlijk vraagstuk, maar ook om de opstanding van de wereld.

Wat betekent opstanding van de wereld? Voordat we in frequentie omhoog kunnen stijgen, dienen we af te dalen in het onbewuste omdat daar voor ons de grote kostbaarheid ligt. Voor mij was dat een mummie die op onverwachte wijze weer tot leven kwam. Dieptepsychologe Marie-Louise von Franz merkte bij deze mummiedroom op dat natuurkundigen de geest der materie dood hadden geslagen. Er was van deze geest die de materie bezielde alleen een mummie overgebleven. Daarom leven we in een wereld die zielloos is. Ik zelf zou ook gemummificeerd zijn.

In feite zijn we in onze moderne samenleving allemaal gemummificeerd. Iets heel kostbaars in ons mag niet aan bod komen. Maar de tijden zijn veranderd. Daarom merkte Maria Magdalena in juli 2010 op: ‘Jullie zijn Isis en jullie zijn Osiris. Jullie zijn Jezus en jullie zijn diens geliefde Magdala. De macht van de Heilige Graal doet jullie ont­waken om de verborgen mysteriën te ontsluiten die eens verboden wa­ren. De tijd is gekomen dat deze mysteriën tot leven komen en worden gebruikt voor de opstanding van de wereld en de heelheid van de menselijke ziel. Jullie zijn niet langer verloren zielen, de Levende Graal is jullie tot gids naar huis, naar vrede.’ (Uit: ‘Maria Magdalena. Profetes van het Levende Verbond’)

Nadere toelichting:

Onlangs stuurde ik mijn geboortegegevens naar Tara Faulkner, oprichtster van de Magdalena-Isis Mystery School. Ze ging op zoek naar een pentagram in mijn horoscoop en ook naar gegevens die naar Osiris, de Oudegyptische god van dood en opstanding, verwezen. Het resultaat was heel verrassend. Het bleek dat de Noordelijk Maanknoop, die mijn bestemming in mijn leven aangeeft, in conjunctie is met de asteroïde Osiris. Verder vormt de ster Rigel, de helderste ster van het sterrenteken Orion/Osiris, een van de punten van mijn vijfpuntige Magdalena-Isis Ster.

Orion-Osiris met Sirius, de helderste ster aan het firmament.

Dat mijn bestemming met Osiris te maken heeft is voor mij geen verrassing. Op mijn achttiende droomde ik van een mummie van wie de hand door toedoen van een onbekende vrouw weer gezond werd. Hierbij gaat het om een mythe die al duizenden jaren leeft en teruggaat naar de tijd dat de Egyptenaren de dood van Osiris begonnen te betreuren. In een klaaglied voor Osiris lees ik: ‘Het licht werd uit deze wereld verbannen, de wereld is grijs. Over de sterrenhemel spint zich het web van zwarte duisternis. En Isis weent voor de haar ontnomen Osiris.’ Gelukkig heeft Isis haar zoektocht nooit opgegeven: ‘Ik zoek de heuvels en de dalen af, het land en ook de hemelen. Sta op uit de doden en leef, O Heer Osiris, sta op!’ De regels uit dit klaaglied heb ik ontleend aan Op zoek naar Omm Sety van Jonathan Cott. De oorspronkelijke Engelse versie van het klaaglied is van Andrew Lang.

Vele jaren terug was ik al op zoek naar de liefde en het licht die uit onze kille, technologische wereld verdwenen waren. Ik ontmoette toen de Jungiaanse analytica Eva Wertenschlag-Birkhäuser die meteen begon te dromen over een lijk dat niet was vergaan, een groot geheim dat zij in het huis van haar voorouders vond. Het ging om een mummie zoals Osiris in de onderwereld. In een latere droom daalde zij af naar een kelder onder de E__idgenössische T__echnische H__ochschule (ETH) __in Zürich. In die kelder vond zij een manier om het lijk uit haar eerdere droom opnieuw tot leven te wekken. Er begon zich uit droommotieven van het heilige huwelijk een trap te vormen die in het oude Egypte bekend stond als de trap waarlangs Osiris kon opstijgen naar de sterrenhemel.

Isis en Nephtys bewerken de opstanding van Osiris.

In die tijd was ik sterk door deze dromen gefascineerd. Eva vertelde mij dat zij zich naar aanleiding ervan opnieuw in het oude Egypte had verdiept. Zij had de indruk dat het onbewuste haar aangaf dat in het beeld van het lijk de genezing voor de problemen van de moderne tijd te vinden was. Zij schreef mij verder dat de dromen zo raadselachtig waren dat zij zeker vele maanden, misschien wel jaren nodig zou hebben om ze te doorgronden. Daarna heb ik er eigenlijk niets meer van vernomen. Maar ik wist dat ze deze dromen had gehad naar aanleiding van onze ontmoeting. In de onderaardse kelderruimte was ze samen met een man die zij Herbert noemde: ‘Hij heeft grijze haren en mooie ogen, en een rijp gezicht. Hij is natuurwetenschapper aan de ETH. De kelderruimte is zijn werkplek.’

Op mijn 37e had ik zeker geen grijze haren. En dat was misschien ook de reden dat het experiment mislukte. Het hele proces met de ladder werd verstoord door toedoen van mijn ouders die ineens binnen kwamen stappen en daarmee verhinderden dat de geest van Osiris zover tot leven gewekt kon worden dat hierover in een voordracht aan studenten gesproken kon worden. Mijn ouders staan in de droom van Eva voor het karma dat ik via hen heb meegekregen. In het bijzonder heeft mijn moeder het mij moeilijk gemaakt, omdat ze niet gelukkig was en geen moeite nam om hierover meer bewustheid te krijgen. Ze bracht een gevoel van bitterheid met zich mee en in mijn eigen mummiedroom stond zij naast mij omdat ook zij getuige diende te zijn van het wonder van de opstanding. Zonder haar zou ik niet het lot van Osiris hebben kunnen ondergaan. Zij was het die de zwarte duisternis over mijn sterren weefde.

Het was niet zo eenvoudig om die duisternis van mij af te werpen. Vandaar dat de wegen van Eva en mij uiteengingen. Het heeft heel lang geduurd, voordat ik in mijn eigen ontwikkeling weer in de buurt kwam van wat ik ooit samen met Eva in de wereld had willen zetten. Wij hebben meegewerkt aan de tv-serie Passions of the Soul van filmregisseur Philip Engelen in de hoop daarmee de ogen van de wereld te openen. Dat bleek een illusie te zijn, niet vanwege de documentaires maar vanwege de respons. In ieder geval droomde Philip in januari 1996 dat mijn werk pas later begrepen zou worden. Maria Magdalena heeft het op zich genomen mij over die teleurstelling heen te zetten. Zodoende verdiep ik mij weer in de problematiek die Eva en ik toen naar voren brachten. Ik begrijp nu beter dat we ons bezighielden met de mysteriën van Isis en Osiris zoals die onder meer door Mozart in zijn opera Die Zauberflöte ten tonele zijn gebracht. Ten diepste gaat het om het probleem van de liefde dat als een rode draad door de Jungiaanse psychologie loopt en nauw verbonden is met het ontwaken van het Goddelijk Vrouwelijke.

 Maria Magdalena en Jeshua in de St. Martin-kerk van Limoux.

In de jaren dat ik met het medium Judith Moore samenwerkte werd ik geconfronteerd met teksten die vooral over dit ontwaken spraken. In dezelfde transmissie uit juli 2010 die ik hierboven heb geciteerd wordt gezegd: ‘Velen hebben de mysteriën van de Graal gezocht; het is nu een levende kracht, niet langer een verloren gegaan geheim. De macht van de Levende Graal is ge­openbaard. Het is de goddelijke kracht van vereniging met het God Zelf die liefde de wereld in doet stromen. Er is geen kracht op aarde die in staat is tot genezen van wat gefragmen­teerd is zoals de Levende Graal.’ Als dit waar is, dan gaan wij onszelf meer en meer ervaren als Isis en Osiris en dan zal ook blijken dat wij elkaar kunnen helpen uit de graftombe op te staan. Dat was altijd al de boodschap van de Jungiaanse psychologie. Maar bij Jung gaat het nog om een verborgen mysterie dat je alleen leert kennen als je met Jungiaanse analytici zoals Eva Wertenschlag-Birkhäuser in aanraking komt.

Het is altijd mijn verlangen geweest om het geheim van de Jungiaanse psychologie in de openbaarheid te brengen. Maar daarvoor was ik toen nog te jong. Bovendien wilde de wereld er niets van weten. Vandaar dat ik Judith steunde bij haar onderneming om dan maar de wereld te veranderen. Als dat in haar vermogen heeft gelegen, dan heeft zij dat gedaan. Want in augustus 2011 kreeg zij over de zielengroep rond haar te horen: ‘Jullie zijn Isis die de stukken van Osiris verzamelen en op dit punt is het (collectief) bewustzijn nu. Jullie zijn de stukken van Osiris aan het verzamelen om het gebroken hologram van de Aarde terug te brengen naar bewuste relaties en om het leven vanuit de graftombe te herstellen. De graftombe in deze transmissie is de Apocalyps.’

Kort daarop vernam Judith dat 11 november 2011 de dag zou worden voor het openen van de collectieve graftombe: ‘Bereid je voor want de deur naar de graftombe opent op 11:11:11. De tombe die eens het graf van de Aarde was is de schoot van de Nieuwe Aarde. Het graf waar de lijdende Christus was ontvangen baart nu de opgestane Christus aangezien de poorten van de tombe opengaan op 11:11:11.’

Herbert van Erkelens © december 2014