Je winkelwagen is momenteel leeg!
Eindelijk heb ik geprobeerd te achterhalen wat Bob Marley in keizer Haile Selassie van Ethiopië zag en waarom de Leeuw van Juda op de cd Legend staat afgebeeld. In het boek Openbaringen ligt een deel van het antwoord: ‘Ween niet. De Leeuw uit de stam Juda, de wortel van David, Hij heeft overwonnen. Hij mag het boek openen en de zeven zegels verbreken.’ (Apocalyps 5:5) De Zeven Zegels uit de Openbaring van Johannes zijn met de Ark van het Verbond en dus met Ethiopië verbonden.
Alles wat met de Ark van het Verbond te maken heeft is moeilijk te bevatten. In de meeste verhalen die over de Ark verteld worden gaat het om een fysieke Ark die ooit in het Heilige der Heiligen in de Tempel van Salomo stond. Op het deksel van deze Ark die de Troon van God voorstelde stonden gouden beelden van twee engelen tegenover elkaar, twee cherubim waarvan de vleugels elkaar raakten. Tussen hen in zou de Tegenwoordigheid van God vertoeven die later in de Kabbala de Sjechina zou worden genoemd.
In Maria Magdalena. Profetes van het Levende Verbond heb ik enkele gegevens bijeengebracht om dit te begrijpen. Maar daardoor is het boek wel erg ingewikkeld geworden. Wat ik vermoed is dat de Ark voor een energiesysteem met verschillende frequentieniveaus staat. Ieder Zegel van de Ark staat voor een frequentieniveau. In 2001 was het Zevende Zegel geopend en kon de Aarde beginnen aan haar tocht door het geboortekanaal naar een Nieuwe Tijd. Rond het jaar 2012 werd het Achtste Zegel geopend. Daar heb je wel een sleutel voor nodig. Volgens de transmissies van het medium Judith Moore vormt Maria Magdalena de sleutel tot de Ark van het Verbond, omdat zij in Ethiopië, in het land van de koningin van Sheba, geboren werd. Het is de taak van de vrouwelijke Sophia om het Achtste Zegel te openen dat de poort naar oneindigheid opent. Maar waarom heeft de koningin van Sheba dat niet 3000 jaar eerder bij haar bezoek aan Jeruzalem gedaan?
Dit wordt door Ton van der Kroon uitgelegd in Het labyrint van de tijd. Tijdens een reis door Ethiopië heeft hij innerlijk gesprekken gevoerd met Makeda, de koningin van Sheba. Volgens deze gesprekken zouden er dertien Stenen van Creatie in de Ark verborgen zijn geweest. Ze zijn in het werk van Judith verbonden met de dertien Zegels van de Ark van het Verbond. Iedere Steen staat voor een bepaald aspect van ons DNA. Tezamen vertegenwoordigen de dertien Stenen het totale bewustzijn en potentieel van de mensheid. Makeda merkt erover op:
‘Omdat het tijdperk van de Moeders ten einde liep, konden we niet anders dan de Ark verbergen. Aangezien de tijd van de Patriarchen zou aanvangen, konden we niet voorzichtig genoeg zijn. Wanneer het vrouwelijke wordt onderdrukt, is de aarde in gevaar. Het was aan ons de taak om de erfenis van het dierenrijk, het plantenrijk, de elementen en de heilige kennis van de Matriarchen te bewaren. Er zouden koningen gaan komen die de Moeder zouden eren, maar sommigen zouden ons en ons volk verraden.’
Uit de ontmoeting tussen Salomo en Makeda werd een zoon geboren die in de Kebra Nagast (‘glorie van de koningen’) Beyna-Lekhem en ook Menelik wordt genoemd, wat ‘zoon van de wijze’ betekent. Salomo gaf aan Sheba een ring mee, toen zij terugkeerde naar Ethiopië. Menelik kwam op 22-jarige leeftijd naar Jeruzalem om zijn vader te leren kennen. Hij droeg de ring van Salomo, maar ook zonder die ring zou hij als de eerstgeborene van de koning herkend zijn.
Makeda legt aan Ton uit waarom Salomo het toestond dat de Ark uit de Tempel werd gehaald en naar Ethiopië werd gebracht: ‘Salomo was op de hoogte van de kennis van creatie. Om de Ark een passende plaats te geven, werd de Tempel van Salomo gebouwd. Toen Salomo droomde dat de tempel ooit in de toekomst verwoest zou worden, stemde hij erin toe dat zijn zoon de Ark mee zou nemen om hem veilig op te bergen in het Afrikaanse land van zijn moeder. De Ark werd verborgen tot de tijd zou komen dat zijn kennis en kracht opnieuw gebruikt zouden moeten worden. De tijd is nu aangebroken, aan het einde van de cyclus van de Patriarchen.’
Volgens Ton van der Kroon is er nog steeds één Steen van Creatie in Ethiopië aanwezig, verstopt onder de rotskerken die koning Lalibela rond 1300 liet uithouwen. De overige Stenen werden verspreid over diverse heilige plekken op aarde. Het was de taak van Ton om de rotskerken van Lalibela te bezoeken en zich daar te herinneren wat zijn aandeel in het goddelijk plan is. Het is daarbij de bedoeling dat wij opnieuw leren werken met de energie van alle dertien Stenen: ‘In het jaar nul, in jullie tijdrekening 2012, wanneer de geschiedenis het middelpunt van het labyrint van de tijd heeft bereikt, is het van belang dat alle dertien Stenen weer gebruikt kunnen worden en tezamen het bewustzijn van de mensheid op een hoger niveau kunnen tillen.’
Hoewel Ton zijn verhaal als roman heeft uitgegeven, klinkt het vrij authentiek wat hij schrijft. In het restaurant Axum in de Utrechtsedwarsstraat in Amsterdam ontmoette hij Belaynesh die zegt van de koningin van Sheba af te stammen. Zij is de kokkin van het restaurant. In Ethiopië heeft zij een neef die Mike heet. Deze Mike werd de gids van het reisgezelschap dat met Ton in het noorden van Ethiopië aankwam. In Lalibela begaf hij zich met zijn reisgezelschap naar de verborgen dertiende rotskerk. Een priester in kleurig gewaad wachtte hen op en maande hen hun schoenen uit te doen. Daarna betraden zij de rotskerk die voor de buitenwereld onzichtbaar was. ‘Hier is het heilige der heiligen,’ fluisterde Belaynesh. ‘Het is de plaats waar de kennis verankerd is. Als je je ogen sluit en je je erop afstemt, zul je er iets van gaan ervaren.’ Daarop herinnerde Ton zich het labyrint van de tijd. De tijd van openbaring was aangebroken.
In 2010 verscheen Het labyrint van de tijd in druk. Er waren toen nog twee jaar te gaan tot ‘het jaar nul.’ Iedereen werd uitgenodigd om naar een heilige plek af te reizen om op 6 juni 2012 tijdens de Venus-overgang vóór de Zon de heilige kennis die over de aardbol verspreid was geraakt weer te verzamelen. Zelf ben ik een maand daarna met mijn vrouw Inge in het Engelse Glastonbury aangekomen. Zou daar een van de Stenen van Creatie hebben gelegen? Een jaar later schreef ik een sprookje waarin de koningin van Sheba een belangrijke rol speelt. In feite probeer ik een relatie te leggen tussen de twaalf stammen van het Huis van Israël en de erfenis van Sheba.
In dit verband intrigeert het mij dat de ring die Salomo aan Makeda heeft gegeven de drager ervan geen gelukkig leven toestond. Vanaf Menelik I hadden koningen en keizers van Ethiopië deze ring gedragen en waren niet bestand gebleken tegen de verleiding tot macht. Mike, de neef van Belaynesh, is goed op de hoogte van de geschiedenis van Ethiopië en vertelt over de ring die Salomo aan Makeda gegeven had: ‘De ring bleek vervloekt te zijn, en de vloek werd doorgegeven van generatie op generatie. Vele koningen werden door hun zonen vermoord, of omgekeerd. Niemand vertrouwde elkaar. De geschiedenis van Ethiopië is er een van voortdurende strijd en corruptie.’
De laatste traditionele heerser van Ethiopië was Ras (‘prins’) Tafari Makonen die in 1930 als keizer Haile Selassie de troon besteeg. Deze man was al in de tachtig, toen Ethiopië door een vreselijke hongersnood werd getroffen. Haile Selassie (wat ‘macht van de drie-eenheid’ betekent) had bij zijn troonsbestijging titels als de Koning der Koningen en de Zegevierende Leeuw van Juda aangenomen die in de Openbaring van Johannes naar de apocalyptische Christus verwijzen. Hij stond ook volop in de traditie die het koningschap over Ethiopië terugvoerde naar Menelik I en daarmee tot koning Salomo. Maar veel wijsheid bezat Haile Selassie op hoge leeftijd niet. 200.000 boeren kwamen tijdens de hongersnood om en in 1974 werd hij door een marxistisch geïnspireerde staatsgreep afgezet. De nieuwe heerser, kolonel Mengistu Haile Maryam, bleek eveneens een ramp voor het land te zijn. Mike:
‘Het verhaal gaat dat eenieder die de ring droeg ten onder zou gaan aan het verlangen naar macht. Toen Mengistu werd afgezet, nadat hij meer dan 100.000 mannen, vrouwen en kinderen had laten afslachten, heeft hij de ring meegenomen in ballingschap. Daar is de ring in stukken gehakt en uitgedeeld aan alle dictators van Afrika. Het is een wonderlijk verhaal, maar hier in Ethiopië gelooft iedereen in de waarheid ervan. Macht is een gevaarlijk iets.’
Wonderlijk is het zeker en het wordt ook niet overal geloofd. Op Jamaica had Marcus Gravey, een zwarte prediker, volgens sommigen voorspeld dat Christus als zwarte koning zou wederkeren. Ook had hij keer op keer Ethiopië als het beloofde land voorgesteld, omdat dit land volgens psalm 68:32 de handen naar God zou uitstrekken. Toen Ras Tafari daadwerkelijk als Koning der Koningen op de troon van Ethiopië terechtkwam, werd een nieuw geloof geboren, het geloof in Ras Tafari als Jah, als God. Vervolgens ontwikkelde zich stap voor stap een religieuze beweging die in de zwarten van Jamaica het ware Israël zag dat door de blanken in ballingschap was gevoerd. Jamaica was Babylon en Ethiopië het beloofde land Sion.
Natuurlijk zouden we nooit veel van deze beweging hebben gehoord, als reggae-artiest Bob Marley geen fantastische muziek had gemaakt. Hij was een overtuigd lid van de Rastafari-beweging. Maar hij brak internationaal juist door toen Haile Selassie ten val kwam. In 1974 kwam er een eind aan de dynastie die drieduizend jaar eerder met Menelik I begonnen was. De Leeuw van Juda zegevierde niet meer. De keizer werd afgezet en kwam onder verdachte omstandigheden om het leven. Daarop bracht Bob Marley met the Wailers het nummer Jah Live uit dat in Jamaica meteen een hit werd. Dat was in 1975. Geloofde Marley nu werkelijk dat Haile Selassie de zwarte Christus was en onmogelijk kon sterven? Lang aarzelde ik om deze kwestie te onderzoeken. Stel je voor dat een man die fantastische en inspirerende muziek kon maken in religieus opzicht zulke vreemde denkbeelden had gekoesterd!
De Rasta’s worden niet erg serieus genomen in de wereld. Maar in het souterrain van de stadsbibliotheek Haarlem vond ik een dik proefschrift van Frank Jan van Dijk, getiteld Jahmaica. Rastafari and Jamaican Society 1930 – 1990. Daaruit bleek dat het verhaal van Mike toch niet de enige versie is omtrent het lot van de ring van Haile Selassie. Er bestaat ook een versie waarin kroonprins Asfa Wossen de ring geeft aan Bob Marley. Hij zou daarmee tijdens de laatste vijf jaar van zijn leven zijn gesignaleerd. Het meest bekend is de foto die op de verzamel-cd Legend te zien is. Op de hoes van de plaat zien we ook de Leeuw van Juda staan. Dit symbool zou de ring gesierd hebben. Degene die dit verhaal in omloop heeft gebracht is Timothy White, auteur van Catch a Fire. The Life of Bob Marley.
Het voert hier te ver om op allerlei details in te gaan. Marley was lid van een rasta-groep die zich The Twelve Tribes of Israel noemde en door Verrnon Carrington was opgericht. Carrington zag zichzelf als een profeet en noemde zich Gad, naar een van de twaalf zonen van aartsvader Jakob. Voor deze groep was Haile Selassie zonder meer God, zonder meer Jah Rastafari. Maar Marley had contacten met de nabestaanden van Haile Selassie. Op die manier zou hij mogelijk tot de conclusie gekomen kunnen zijn dat er echt een eind was gekomen aan het leven van de laatste Ethiopische keizer. Verder voelde hij zich verbonden met de Ethiopisch-orthodoxe Kerk. Op 4 november 1980 liet hij zich in New York dopen in deze kerk. Zijn doopnaam was Berhane Selassie, wat ‘licht van de drie-eenheid’ betekent. Met die stap zou hij, strikt genomen, Jezus als de Christus hebben erkend. Frank Jan van Dijk is van mening dat dit voor leden van The Twelve Tribes of Israel geen punt hoefde te zijn. Je kon in Haile Selassie altijd nog de wedergekeerde Christus zien. Curieus is dan dat Bob Marley diens geestelijk erfgenaam werd.
Timothy White weet de spanning aardig op te voeren door Marley te laten zeggen dat met de ontvangst van Selassie’s ring een droom van hem uit 1966 in vervulling was gegaan. Hij had naar aanleiding van de tekst van Eleanor Rigby (‘all the lonely people’) van The Beatles gedroomd dat een kleine man gekleed in kaki hem een ring gaf met een zwarte steen met daarop insignes die hem niet helemaal duidelijk waren. Toen Asfa Wossen Marley de ring van zijn vader aan de vinger van Marley schoof, zou deze vanwege de eerdere droom getroffen zijn door een mengsel van vrees en vreugde.
White beschrijft dat Marley rond 1980 samen met zijn moeder Cedella een ontmoeting had met een kleindochter en een neef van Haile Selassie. Hij vroeg aan hen of dit de ring was geweest van Zijne Majesteit Haile Selassie. Beiden knikten en beaamden dat het de ring was geweest die de keizer zijn leven lang had gedragen. Daarop zei Marley met een trillende stem die Cedella niet voor mogelijk had gehouden: ‘Weten jullie, soms brandt die ring aan mijn vinger als vuur.’
Ook al zou het niet de ring van Salomo zijn geweest, het kleinood droeg wel de energie van een lange en bewogen geschiedenis. Toen Bob Marley op 11 mei 1981 in Miami aan kanker overleed, werd hij overgebracht naar Jamaica. Na de afscheidsdienst in de Ethiopisch-orthodoxe Kerk in Kingston werd zijn lichaam overgebracht naar de National Arena waar de overtuigde Rasta’s ‘Jah Rastafari’ riepen. Daar lag Bob Marley opgebaard met de ring van Haile Selassie nog om zijn vinger.
Vandaar dat Gad van The Twelve Tribes of Israel pogingen ondernam de ring te bemachtigen. Vanwege het mislukken van die pogingen zou deze volgens White in een onbeschrijfelijke woede zijn ontstoken. Frank Jan van Dijk is van mening dat het niet bekend is waar de ring zich nu bevindt. Marley kan de ring in zijn mausoleum hebben meegenomen. Of de ring zou nog in het bezit van de familie kunnen zijn en bij Ziggy Marley terecht gekomen zijn. Gezien de voorgeschiedenis van de ring zou het beter zijn als de ring in het mausoleum verdwenen was. Dan zou Marley de vloek van de ring ongedaan hebben gemaakt. Het gaat ook niet om de twaalf stammen, maar om de dertiende stam die vrede op aarde gaat brengen.
De ring is als symbool van macht verbonden aan de drieduizend jaar dat de wereld geteisterd werd door patriarchale heersers. Waar de ring verscheen, werd de heilige kennis van het vrouwelijke mysterie geschonden. Vermoedelijk ontbrak ook in de Rastafari-beweging het vrouwelijke gezicht van God, de wijsheid van de Moeders. Pas aan de hand van Bob Marley kwam de ring tot rust. Maar ik zou een hele studie aan deze kwestie moeten wijden om de waarheid te kunnen achterhalen, zo dat al mogelijk is. Belangrijker is het om te luisteren naar de muziek van Bob Marley & the Wailers. Die bevat zijn boodschap. Het laatste album dat tijdens het leven van Malrey verscheen heet Uprising en bevat het nummer Forever Loving Jah en_ _natuurlijk Redemption Song. Af en toe speel ik dit laatste nummer. Naast de bladmuziek is Bob Marley afgebeeld met de ring van Haile Selassie aan zijn hand. Het raadsel is gebleven, maar het begrip heeft zich verdiept.
Herbert van Erkelens
Haarlem, 25 juli 2014
Bob Marley – Redemption Song – YouTube
Bob Marley – Forever Loving Jah
Reacties
Triscot Ronde on 2015-03-28 12:52:23 +0000
Beste Herbert bedankt voor deze interesante uiteenzetting.U zou er goed aan doen de geschiedenis omtrent Haile Selassie wat beter te bestuderen.Zijn kroning in 1930 was een omwenteling in de taditie van de Ethiopishe kerk toen hij gelijktijdig zijn vrouw tot keizerin liet kronen .Een van zijn beste adviseurs was een vrouw Sylvia Pankhurst de beroemde ‘Sufragette’ voor vechter van vrouwen rechten.Tot slot liet hij in 1967 een nieuwe tempel bouwen voor de Ark in Axum(derde tempel).Dit is nog maar een tipje van de ijsberg als het over Haile Selassie leven en werken gaat.Groeten en zegeningen van een dwaze Rasta uit Amsterdam.