Je winkelwagen is momenteel leeg!
Van de Azteken is bekend dat zij rekenden met zogeheten kalenderronden van 52 jaar. Er vonden vroeger na zo’n periode rituelen plaats om een nieuwe kalenderronde in te luiden. Verder spraken de Azteken van negen hellen en dertien hemelen. Daarbij duurt een hel of een hemel precies 52 jaar. Ik ben gaan rekenen aan die hellen en hemelen en daarbij ontdekte ik iets merkwaardigs. De klassieke Maya-beschaving valt samen met een periode in de geschiedenis die als negen hellen getypeerd kan worden. Deze periode duurde in onze tijdrekening van 375 tot 843. Ik had eerder verwacht dat de klassieke Maya-beschaving tijdens dertien hemelen tot stand was gekomen.
Antropologen en archeologen bestuderen vooral die klassieke beschaving want toen zijn al die steden tot stand gekomen met hun tempelcomplexen vol piramiden. Sinds het schrift van de Maya’s is ontcijferd kunnen we op al die inscripties in steen lezen wat er allemaal in die tijd is gebeurd. Het blijkt dat de klassieke Maya-beschaving erg op de oude Griekse beschaving met zijn stadstaten leek. Iedere Maya-stadstaat had een eigen koning en die stadstaten voerden geregeld oorlog met elkaar om hun hegemonie in een bepaald gebied te vestigen. Dus er is zeker iets van die negen hellen waar. Er kwamen schitterende bouwwerken tot stand, maar er werd ook enorm gevochten.
Dat wordt allemaal beschreven in ‘De opkomst en ondergang van de Maya’s’ in een aflevering van het tijdschrift National Geographic (augustus 2007). Daarin merkt Latijns-Amerikaspecialist Guy Gugliotta het volgende op: ‘Als gezant van de stad Teotihuacan stichtte krijgsheer Geboren Vuur nieuwe dynastieën die de Mayacultuur zouden doen opbloeien tot ongekende hoogten.’ Teotihuacan ligt ten noorden van het huidige Mexico-City. Het is de stad van de goden met gigantische piramiden. Op 16 januari 378 kwam Geboren Vuur in de belangrijke Mayastad Tikal aan in het huidige Guatemala, moordde de daar heersende familie uit en bereidde zo de weg voor Speerwerper Uil, grondvester van een nieuwe dynastie. Op een gedenksteen wordt de komst van Geboren Vuur herdacht. Daarop wordt hij de gezant van Speerwerper Uil genoemd.
In het medaillon aan de bovenzijde is een uil met een speerwerper zichtbaar.
Merkwaardig genoeg kwam er een tamelijk abrupt eind aan al die dynastieën. Er kwamen geen nieuwe vorsten meer en er werden daarom ook geen gedenkstenen meer opgericht voor het begin van hun heerschappij. Aan het eind van de negen hellen waren de meeste Mayasteden verlaten. Het plaatsje Tonina kreeg in 837 nog een nieuwe koning en in 904 werd deze opgevolgd door een vorst van wie de naam nauwelijks is te ontcijferen. De laatste datum op een gedenksteen uit de klassieke beschaving luidt 10.4.0.0.0. Dit is een datum uit de zogeheten Lange Telling. De cijfers betekenen dat er 10 baktun, 4 katun, 0 tun, 0 vinal en 0 kin verstreken waren sinds het begin van de huidige grote Maya-cyclus. Dit begin wordt gedateerd op 13, 12 of 11 augustus 3114 v. Chr. Een baktun is een periode van 144.000 dagen. Een katun duurt 7.200 dagen. Een tun is een teleenheid van 360 dagen en komt in de buurt van een jaar. Een vinal duurt 20 dagen en een kin is een dag. Guy Gugliotta hanteert een begindatum waarbij je dan voor 10.4.0.0.0 uitkomt op 15 januari 909. De klassieke Maya-beschaving stelde aan het eind van de negen hellen weinig meer voor en de Maya’s hielden ook op hun eigen geschiedenis in steen vast te leggen.
Gedenksteen met de datum 10.4.0.0.0.
Zelf weet ik niet wat de Maya’s precies is overkomen. Zij gaven hun steden prijs aan het oerwoud, maar leefden wel verder met hun eigen cultuur. Omdat zij geen steden meer hadden, zal er ook wel minder gevochten zijn. Het was de tijd van de dertien hemelen die duurde van 843 tot 1519. Aan het begin van deze lange periode vonden er alleen in Chichen Itza en omgeving op het huidige schiereiland Yucatan nog bouwactiviteiten plaats. Dat was een stad onder Tolteekse invloed die niet tot de klassieke Maya-beschaving wordt gerekend. Het meest beroemde bouwwerk in Chichen Itza is de trappiramide van Kukulcán, de Gevederde slang.
Ieder element van de architectuur van deze piramide verwijst naar de tijd. De vier zijden bestaan negen plateaus. De plateaus verwijzen naar de negen hellen van de onderwereld. De vier zijden kennen ieder een trap van 91 treden. Dit is een verwijzing naar de seizoenen: 4 x 91 = 364 plus de laatste tree van het plateau geeft 365. Aan het begin van de lente en aan het begin van de herfst staat de zon precies zo aan de hemel dat er een schaduwspel zichtbaar is waarbij de Gevederde slang naar de grond lijkt neer te dalen.
Kukulcán is een belangrijke godheid voor de Maya’s. De Maya’s uit Yucatan merken in Kinderen van de zon tegen Natascha Zwaal op: ‘De Gevederde Slang is het diepe symbool van de opstanding van de mens, de ultieme bevrijding van de tijd, onze grootste illusie. De slang is het symbool van de tijd en de adelaarsvleugels maken het tijdloos en bevrijdend. Je treedt dan in tot wat jullie [westerlingen] “het paradijs” noemen. Het Maya-woord voor paradijs is “Cankumil”, wat letterlijk betekent: “het land van de slang”’.’
De dertien hemelen eindigden in 1519. Vaak wordt daarvoor Goede Vrijdag genoemd. Toen zette de Spaanse veroveraar Hernán Cortés voet aan wal in wat nu Mexico heet en begon hij een groot deel van Midden-Amerika begon te veroveren. De Spanjaarden vernietigden binnen korte tijd diverse culturen, waaronder die van de Azteken, de Maya’s en de Inca’s. De nieuwe periode van negen hellen zou 9 x 52 = 468 jaar duren. Volgens Aluna Joy Yaxk’in, een deskundige op het gebied van de Maya-kalenders, wisten de Maya’s van tevoren dat de Aarde op het punt stond een kosmisch cocon binnen te gaan om van een rups in een vlinder te worden getransformeerd. Zij zegt erover:
‘Dat was het begin van een tijd die we de donkere, middeleeuwse cycli noemen, een tijd van vergeten waarin duisternis scheen te heersen over waarheid en licht. Het was een tijd waarin de mensheid achteruit scheen te gaan in plaats van vooruit. Er waren oorlogen, hongersnood en onbeschrijfelijke verschrikkingen. Prachtige beschavingen vielen in de verwrongen handen van barbaarse en hebzuchtige krijgers. Pas nu komen we uit die duistere cyclus te voorschijn. We kruipen uit de cocon en strekken onze vleugels uit. We voelen de impuls van deze transformatie en voelen een diep verlangen naar iets, iemand of een plek die we nog niet kunnen beschrijven. (Portals to the Creator, September 1995)
In de jaren zestig van de 20e eeuw begon er voorzichtig iets te veranderen in de wereld van de blanke overheersers. Tony Shearer raakte geboeid door het verhaal van de Gevederde slang en van de voorspellingen van de Maya’s en de Azteken. Hij schreef daarover het boek The Lord of the Dawn, De Heer van de dageraad. In Beneath the Sun and Under the Moon uit 1975 berekende hij, achteraf gezien met ondeugdelijke middelen, dat de laatste dag van de negen hellen op 16 augustus 1987 zou zijn. Op 17 augustus zou volgens hem een nieuwe periode van dertien hemelen aanbreken. Inderdaad ligt er tussen 1519 en 1987 een periode van 9 x 52 jaren.
José Argüelles nam in zijn bestseller The Mayan Factor de datum van Shearer over en ook de Indianen van Noord-Amerika besloten het feest van de Harmonische Convergentie op 17 augustus 1987 te vieren. Er vonden onder meer ceremoniën plaats in Teotihuacan, maar ook rond Stonehenge in Zuid-Engeland. De negen hellen waren afgelopen.
Maar dat was niet het enige. Ook de Lange Telling liep op zijn einde. Er waren nog maar 25 jaar te gaan tot de einddatum van de Lange Telling die op 20 december 2012 valt. De laatste katun, de laatste periode van 7.200 dagen, begon op 5 april 1993. Deze periode staat volgens de Tzolk’in, de heilige Maya-kalender, in het teken van 13 Ahau. Ahau betekent (de Heer van) de Zon. Omdat er inmiddels 12 baktun verstreken zijn wordt de laatste katun van de Lange Telling 12 Baktun 13 Ahau genoemd.
Don Cirilo of Zwervende Wolf
Don Cirilo is een sjamaan uit Guatemala. Hij komt uitvoerig aan het woord in de film The Year Zero van Wiek Lenssen. Don Cirilo legt dan ook uit hoe hij de naam Zwervende Wolf heeft gekregen. Hij werd geroepen door de wereld van spirits en zo kreeg hij zijn naam Zwervende Wolf en zijn missie, namelijk om de wereld voor te bereiden op de grote overgang naar het jaar Nul van een nieuwe kosmische cyclus. In de film The Year Zero noemt hij de periode van overgang de tijd van ontwaken:
’12 Baktun, 13 Ahau is de tijd, waarin de Voorouders terugkeren en de wijze mensen. Op het uur dat ze wederkeren zullen ze de bergen als woestijnen zien, zullen ze hun kinderen in verwarring zien onder de overheersing, zullen ze hun steden in verwoesting zien, zullen ze het water verontreinigd zien. De tijd is gekomen dat de profetieën uitkomen. Laat het licht worden, laat de dageraad komen, opdat de mensen kunnen leven in vrede en geluk. De Maya-profetieën zeggen ons: zoveel wegen hebben we gelopen, aan het eind vinden we wat we zoeken.’
De huidige Grote Cyclus die door de Lange Telling wordt bijgehouden wordt door de Maya’s de Vierde Zon genoemd. Op 21 december 2012 begint de Vijfde Zon. Hierover merkt Zwervende Wolf op: ‘Vandaag bevinden we ons in een wereld vol haat, wraak, racisme en uitbuiting. De wereld van de Vijfde Zon zal er een zijn van harmonie en niet langer van confrontatie. Het is een soort van nieuw ontwaken, het is belangrijk dat we begrijpen dat een nieuwe dag op ons wacht. De mensen zullen begrijpen dat we in geluk en vrede kunnen leven, als we begrijpen dat de Aarde niet van ons is. Ze is alleen van ons tijdens ons bestaan. We zijn hier om de Aarde te bewaren, en niet om haar te vernietigen. We zeggen niet dat de wereld vergaat. Er is hoop, als we bereid zijn de natuur te verdedigen. Dan is er hoop op nieuw leven, na het jaar Nul.’
Herbert van Erkelens © 2009
De foto van Don Cirilo is ontleend aan de website: Shamanic Experiences .
De teksten van Zwervende Wolf zijn ontleend aan hoofdstuk acht van het boek dat Wiek Lenssen over de totstandkoming van The Year Zero schreef: De Maya-profetieën. Het verhaal achter de film The Year Zero (uitgeverij Petiet).